Gjithë faji është i... futbollit?!
Një llimsezoni me shumë problematika. Përtej të zakonshmeve me cilësinë e garës, me gjykimet apo cilësinë e terreneve janë shtuar zhvillimi i ndeshjeve në fushë asnjanëse, në gati 1/3 e tyre, organizimi i aktivitetit pa prezencën e forcave të rendit, dënimet kolektive të tifozëve dhe disa të tjera, që rrjedhimisht përkthehen në një prezencë të paktë të ...
Një fillimsezoni me shumë prob lematika. Përtej të zakonshmeve me cilësinë e garës, me gjykimet apo cilësinë e terreneve janë shtuar zhvillimi i ndeshjeve në fushë asnjanëse, në gati 1/3 e tyre, organizimi i aktivitetit pa prezencën e forcave të rendit, dënimet kolektive të tifozëve dhe disa të tjera, që rrjedhimisht përkthehen në një prezencë të paktë të tifozëve dhe zbehje të vlerës së kampionatit, konsideruar si "brand". Në këtë këndvështrim, administratorët e garës dhe protagonistët e saj janë ftuar të marrin përgjegjësitë që u takojnë dhe për të tentuar të gjejnë zgjidhjet më optimale deri në kufijtë e mundësive të tyre.
Futbolli shqiptar nga këndvështrimi i Arrigo Sachit
Një nga trajnerët më të famshëm në historinë e futbollit mbetet Arrigo Sachi, që përveçse e revolucionoi këtë sport në rolin e trajnerit, është mjaft i njohur edhe për disa nga citimet e tij. Njëra prej tyre "Il calcio è la cosa più importante delle cose meno importanti" (futbolli është gjëja më e rëndësishme mes gjërave pak të rëndësishme), shkon plotësisht në sinkron me situatën, problematikat dhe kushtet ku zhvillohet ky sport në vendin tonë. Pra, nëse në vendet më të zhvilluara të kontinentit, veçanërisht në Angli dhe Gjermani, pjesa më e madhe e njerëzve i kanë të siguruara gjërat më të rëndësishme të jetës, shëndetin, pronën, punën apo minimumin jetik, në vendin tonë për to duhet të luftosh çdo ditë ose duhet të marrësh rrugët e emigracionit. Dhe nëse kërkoni një arsye pse ka pak tifozë në stadiume, me siguri përgjigjja është se qytetet tona kanë gjithnjë e më pak banorë. Nëse pjesa më e madhe e stadiumeve tona kanë problematika të shumta, një arsye është se pothuajse të gjitha ato janë ende prona shtetërore dhe investimi për mirëmbajtjen e tyre është zero. Nëse të ardhurat nga biletat janë gjithnjë e më të pakta, me siguri një arsye është se pjesa më e madhe e atyre që duan të jenë në stadium luftojnë çdo ditë për gjërat bazë jetësore dhe çmimi për të hyrë në stadium është luks për ta. Nëse kërkoni prova, më të rëndësishmet i gjeni në Kamzë, por një situatë e ngjashme është pothuajse në të gjitha qytetet. Dhe sipas këndvështrimit të Arrigo Sachit, nëse futbolli është gjëja më e rëndësishme e gjërave më pak të rëndësishme, për shumicën e problematikave që pikasim çdo fundjavë, përgjigjet duhen kërkuar diku tjetër.
Dardha e paska bishtin prapa...
Nëse shumëkush kishte dyshime për nxitimin institucional të Policisë së Shtetit për të hequr dorë nga përgjegjësitë për organizimin e aktivitetit sportiv, një përgjigje të paekuivok e ka marrë pas ngjarjeve të fundit në kryeqytet pas ndeshjes Tirana- Kukësi. Por, në një përqindje jo të paktë edhe për PartizaniSkënderbeu. Sipas deklaratave zyrtare, Policia e Shtetit për shfaqjet e dhunshme ka hapur çështje për klubin organizator dhe kompaninë e sigurisë. Ndoshta, në një përqindje të caktuar, me të drejtë për të parë deri ku shkojnë përgjegjësitë ligjore të tyre për gjithçka ndodhi, por në historinë e stërzgjatur të tranzicionit shqiptar mund të jenë me qindra rastet e ngjashme me ato të fundndeshjes Tirana- Kukësi dhe me dhjetëra edhe më të rënda, për të cilat policia nuk ka akuzuar apo marrë në akuzë forcat e sigurisë së deridjeshme, pra veten e saj. Në një vend, ku policia si institucion i veshur me autoritetin e ligjit, e trajnuar për situata të tilla dhe duke pasur nën komandë njerëz profesionistë, nuk ia arriti në tri dekada të vendosë një standard sigurie për këtë aktivitet, si do të mundet ta bëjë një gjë të tillë një kompani private apo një klub futbolli. Pushtimi i fushës nga një grup tifozësh në përfundim të Kukësi-Tirana, banderola homofobe në PartizaniSkënderbeu dhe çdo rast i ngjashëm në stadiumet tona janë fakte ulëritëse që kërkojnë bashkëpunimin e të gjitha institucioneve dhe veçanërisht Policisë së Shtetit për identifikimin e çdo tifozi problematik për të dhënë dënime të ngjashme me ato të vendeve më të zhvilluara, si gjoba financiare dhe përjashtime nga të gjitha stadiumet për periudha të gjata kohore. Sepse është e papranueshme që të ketë akoma në ditët e sotme dënime kolektive. Dhe zgjidhja për këtë mund të vijë vetëm nga kontributi i policisë me rikthimin e saj në detyrë.
Futbolli nën kërcënimin e falimentimit
Këto ditë aktiviteti parlamentar është i mbingarkuar me diskutimet për buxhetin e ri. Ndjekësit e rregullt të aktualitetit konstatojnë sesi të gjitha grupet e interesit parakalojnë në mënyrë të drejtpërdrejtë apo zërit të përfaqësuesve të tyre për të bërë rregullimet e nevojshme ligjore për krijimin e një klime sa më të përshtatshme për aktivitetin respektiv. I vetmi që mungon në apel, deri më tani është sporti në përgjithësi dhe futbolli në veçanti, që po përballen aktualisht me një ngarkesë të papërballueshme financiare. Për rolin që kanë në shoqërinë tonë dhe mbi të gjitha ndikimin te pjesa më e rëndësishme e popullsisë siç është rinia, lidhur edhe me situatën aktuale ku gjenden pjesa më e madhe e klubeve tona, duhet të jetë domosdoshmëri kërkesa për uljen e taksave për këtë aktivitet apo gjetjen e mënyrës për rimbursimin e TVSH- së. Ashtu sikundër duhet të risillet në vëmendje Ligji i ri për sponsorizimin, që ndonëse premtohet prej një periudhe të gjatë ende nuk po materializohet dhe kthehet në realitet. Kjo pasi, nëse sporti vijon të përballet me të njëjtat kushte edhe në vitin e ri kalendarik, e sigurt është që moda e uljes së qepenave shumë shpejt do të mbërrijë edhe te klubet tona. Nëse dikush kërkon një zgjidhje të kësaj situate apo një rrugëdalje, momenti për të folur është tani. Drejtues federatash, presidentë ekipesh apo deputetë kanë shansin të tregojnë sa realisht janë të shqetësuar dhe se sa e duan futbollin dhe sportin.
Një nga filmat më të pëlqyer italianë, edhe në vendin tonë, mbetet "Tutta colpa del paradiso" (Të gjithë fajin e ka parajsa). Futbolli për misionin, ndikimin, emocionet, vlerat, pasionin, masivitetin, në mënyrë të padiskutueshme është një lloj parajse, ku kohët kanë treguar se gjithkush dëshiron të jetë. Por, për ta përjetuar si të tillë duhen sakrifica të mëdha, ndershmëri dhe një punë e shumanshme, të cilat nëse nuk i realizojmë të mos justifikohemi me "të gjithë fajin e ka futbolli".
Dhe nëse kërkoni një arsye pse ka pak tifozë në stadiume, me siguri përgjigjja është se qytetet tona kanë gjithnjë e më pak banorë. Nëse pjesa më e madhe e stadiumeve tona kanë problematika të shumta, një arsye është se pothuajse të gjitha ato janë ende prona shtetërore dhe investimi për mirëmbajtjen e tyre është zero.