I dashur sportdashës! Nesër do të jetë vonë, tepër vonë…

Ngjarja e shëmtuar dhe e dhimbshme që ndodhi në takimin Kamza-Laçi ka indinjuar me të drejtë opinionin sportiv. Kjo solli edhe reagimin e FSHF-së dhe Shoqatës së Arbitrave për pezullimin e veprimtarive futbollistike. Një koincidencë historike, 89 vjet më parë, në fillimprill të vitit 1930 në takimin e parë futbollistik të kampionatit të parë, zhvilluar në qytetin e Shkodrës midis skuadrave B SHKODRA-SK TIRANA, ndodhi një mosmarrëveshje midis dy arbitrave të takimit. Duke shfletuar gazetën "ORA" të asaj kohe, ndër të tjera shkruhet... "Referi i jashtëm Verbica vendos 3-3... dhe i drejtohet Federatës Sportive me një ankesë ndaj referit kryesor italian, zotit Lei, që vendos 3-2 për B.Shkodra". Artikulli përfundon: "...ky derb përfundoi 3-2 për shkodranët dhe u ndoq nga 4000 vetë...në gjysmë të lojës ia nisi me rriguem shi, por jo me thanë se luajti kambën kush prej vendi". Në asnjë rresht të kësaj gazete nuk shkruhet për invadim të fushës, për ofendim në kor të zyrtarëve të fushës, për goditje ndaj tifozërive, ku qindra tiranas kishin ardhur me biçikleta për të ndjekur takimin. Duke shfletuar në vite shtypin e kohës, takimet sportive, me përjashtime të rralla, kanë manifestuar frymën e mirëkuptimit, respektit e tolerancës midis ekipeve dhe sportdashësve të tyre. Pas viteve '90, me gjithë ndryshimet e mëdha që kanë ndodhur në futbollin shqiptar, rastet e dhunshme ndaj zyrtarëve të ndeshjes dhe tifozërive nuk janë të pakta. Nuk është nevoja për të bërë kronologjinë e rasteve, sepse jemi në dijeni nëpërmjet informacionit që sot nuk mungon. Shtypi sportiv ka shkruar, mediat televizive i kanë dhënë drejtpërdrejt. Institucioni i shtetit dhe i futbollit kanë ndërhyrë. Janë marrë edhe masa. Por, me të drejtë sportdashësi ngre pyetjen: Çfarë po ndodh dhe pse duhet të ndodhë kaq ashpërsisht forma e dhunës? Nuk është justifikim, se edhe në vende të tjera ndodhin fenomene të tilla. Nuk jemi me miliona banorë dhe një vend me sipërfaqe të madhe. Kemi mbetur rreth 2.5 milionë banorë në 28.000 km2, ku për 2-3 orë mund të takohemi me njëritjetrin dhe ku të gjithë biem të njohur, të afërt e farefis. Duhet ta shohim problemin përtej futbollit. Shembujt pozitiv të një civilizimi dhe një qytetarie në fushat e futbollit nuk kanë munguar dhe mungojnë. E kanë treguar dhe po e tregojnë edhe në këtë sezon futbollistik tifozëritë e qyteteve që kanë dhënë spektakle të bukura, mirëkuptimi dhe respekti ndaj njëri-tjetrit. Megjithatë, pyetjet janë pa mbarim... Si veprohet për efikasitetin e zbatimit të ligjit? A bashkëpunojnë me efikasitet drejtuesit e futbollit me klubet? A bashkëpunojnë klubet me shoqatat e tifozëve? Pse duhet t'i kthejmë stadiumet në skalione me policë? E ndaj kujt? A është e hijshme për pjesën me të madhe të tifozërisë, që nga goja e një pakice të ushtojë stadiumi me thirrjet x, y, z ... të q... motrën? A nuk ka shprehje brenda frymës e dinjitetit sportiv, qoftë edhe kundër arbitrit? A duhet të pranojë sportdashësi ynë që në fushën e blertë me ose pa dashje të këtë viktima?! E kujt i shërbejnë më pas ceremonitë dhe lotët?! Një herë ka ndodhur... Nesër do të jetë vonë, tepër vonë. Nuk jam pesimist nga natyra, por nuk mund të hesht, sepse i dua njerëzit të jetojnë jetën. Kam besim se ngjarja e Kamzës do të jetë e fundit. Duhet reflektim, pendesë dhe falje. Tregoi qytetari me pendesën e tij publike presidenti i futbollit të Kamzës. Duhen hapa të tjerë. Ne stadiume duhet që fonia të buçasë jo vetëm nga muzika, por edhe drejtues klubesh e personalitete të sportit të luajnë rolin e tyre në sensibilizimin e tifozërisë vendëse jo vetëm për fitore, por të ndërhyjnë e të jap kurajë, shpresë e besim tifozërisë edhe kur ekipi po shkon drejt disfatës. Format e punës dhe bashkëpunimit janë të shumta. Duhen njerëz me vizion qytetar dhe shpirt sportiv, që në stadiumet dhe fushat e futbollit të mos këtë shfaqje antisportive. Ata nuk mungojnë. Janë me dhjetëra në çdo qytet. Moto e olimpizmit na thërret: Të gjithë luajmë, të gjithë fitojmë. Në mbyllje, të fillojmë të reflektojmë të gjithë, e sa më shpejt. Klubet dhe shoqatat e tifozerive të jenë të parët që të kërkojnë rifillimin e futbollit. Kam besim se nuk do të jetë e largët dita, kur stadiumet tona nuk do të kenë nevojë për policë. Një ngjarje e madhe futbollistike na pret. Luhet takimi i parë për eliminatoret e Europianit. Shqipëria ndeshet kundër Turqisë. Thirrja e tifozërisë kuqezi "Shqipëri! Shqipëri!" duhet të kalojë kufijtë tanë... Flamuri dhe himni të na bashkojë, për të mirën e të ardhmen e fëmijëve tanë, për të mirën e Shqipërisë sonë të dashur...