Parabola e Mauros, nga “killer” në objekt dëshire të Juventusit
Ka provuar gjithmonë kënaqësi duke i shënuar Juventusit, por kush e di nëse pas pak ditësh nuk mund të ndiejë të njëjtën kënaqësi, për të lëvizur duart pranë veshëve (kështu feston çdo gol argjentinasi, duke ftuar turmën që të dëgjojë të gjithë “zhurmën” e tyre) për golat që mund të shënojë për ngjyrat e Juventusit. Fati i Mauro Ikardit duket i shkruar, mes tij dhe bardhezinjve ka një lidhje të fortë, qoftë si kundërshtarë, por ndoshta në një të ardhme shumë të afërt, edhe si “aleatë” dhe një “armë më shumë” për kampionët e Italisë. LIDHJE E FORTË
Nga sezoni 2012-2013 e deri në atë që lamë pas, argjentinasi i ka stampuar në fytyrë 8 gola bardhezinjve, shifër kjo për të cilën i janë dashur shtatë ndeshje për t’i realizuar. Në të vërtetë, përballjet e “Mauritos” në karrierë me “Zonjën e Vjetër” janë 12 në total (plus dy miqësore), por vetëm në katër prej tyre amerikano-jugori nuk ka arritur që të lërë firmën e tij. Marrëdhënia e Mauro Ikardit me Juven është e certifikuar qartësisht në kurrikulumin e ish-kapitenit zikaltër, duke qenë se bardhezinjtë janë skuadra e katërt që ai ka goditur më shumë në Itali. Në kuotën e 8 golave janë edhe bardhekaltrit e Lacios, ndërsa Fiorentina dhe Sampdoria kanë parë që të nxjerrin topin nga rrjeta në 11 raste secila, pas goditjeve të 26-vjeçarit. Dhe pikërisht ngjyrat doriane, ato të Sampdorias, ishin ato që e bënë të famshëm Ikardin, ashtu sikurse nisën të shënojnë karrierën e tij si bomber i padiskutueshëm. Gjithçka nisi më 6 janar 2013, kur me një dopietë në Torino, ai përmbysi avantazhin e bardhezinjve të “firmosur” nga Xhovinko, duke i dhuruar tri pikë të pamenduara skuadrës, që atëherë drejtohej nga Delio Rosi. Sërish në atë sezon, në ndeshjen e kthimit në Xhenova, Ikardi u limitua që të realizonte edhe një tjetër gol, por sërish ai kishte vlerën e tri pikëve për Sampdorian. 3 gola dhe 6 pikë në dy ndeshje. Jo keq për një fillestar...
FLUKSI SHTOHET
Ky vrull me të cilin Mauro Ikardi e nisi gjuetinë e tij ndaj Juventusit erdhi duke u shfryrë me kalimin e kohës, ndonëse fillimet e thoshin qartë: argjentinasi është i predispozuar për t’u bërë keq bardhezinjve dhe ndoshta për këtë arsye edhe Masimo Morati vendosi të nxitojë për ta sjellë në Milano “bombarduesin” e ri të prodhuar në Amerikën e Jugut, por të kolauduar në Serinë A. Ikardi, pas tre golave të parë, e dërgon në gjashtë numrin e realizimeve, në pesë ndeshje përballë Juventusit, mes viteve 2013-2015. Kjo mesatare bëri të dukej sikur “Zonja e Vjetër” ishte e detyruar që të paguante gjithmonë një “taksë” të rëndë nëse gjente në rrugën e saj “Mauriton”, por në nëntë ndeshjet që pasuan (mes kampionatit, Kupës së Italisë dhe miqësoreve), ai shënoi vetëm dy herë të tjera. Në sezonin e kaluar, kuota e tij ndaj Juves ishte zero, a thua se ai shirit kapiteni që iu hoq me forcë nga krahu i tij, i anuloi të gjithë magjinë dhe e zbuti papritur egërsinë që e karakterizonte Ikardin kur shihte përballën Juven. Por ku i dihet, ndoshta gjithçka ka ndodhur në periudhën e fundit mund të ketë qenë edhe një shenjë e Zotit, me këtë të fundit që mund të ketë vendosur të shkruajë një udhëtim të anasjelltë të Mauro Ikardit nga ai i bërë deri dje. Ndoshta, argjentinasit tashmë i duhet të bëjë një udhëtim në autostradën Milano-Torino për të rigjetur “hijen” e humbur prej goleadori, por në këtë rast me bluzën e Juventusit mbi shpatulla. Dhe pse jo, në një të ardhme të afërt e në vazhdim, ashtu siç pagoi Juventusi për vite me radhë, mund të jetë Interi ai që duhet të paguajë “taksat e rënda” të këtij futbollisti, që prej një viti ndihet i keqtrajtuar në klubin zikaltër...