Talentet shqiptare në Europë, ja kujt i beson FSHF-JA

Futbolli shqiptar ka një “alfabet” të vetin dhe nga “A”-ja te “Zh”-ja nuk mungojnë ngjarjet interesante që kanë ndodhur në vendin tonë. “Panorama Sport” ju sjell ndryshe situatën që po ndodh në futbollin tonë, duke cekur dhe problematikat me të cilat haset, por edhe zhgënjimet dhe ndikimin e pandemisë e cila pati efektin e saj ashtu si edhe në të gjithë botën. Amë si “Air Albania”. Impianti

modern në vendin tonë ka mbyllur dyert dhe do të shërbejë si një qendër për vaksinën ANTICOVID. Deri në fund të sezonit pritet të jetë i mbyllur, për më tepër që do të ndërhyhet në fushën, ku edhe u investuan afro 75 milion euro sërish nuk është në kushtet ku duhet. B si bllokimi. Është bërë e modës që ekipeve shqiptare t’u bllokohet merkatoja. I ndodhi Partizanit, tani është radha e Tiranës dhe Skënderbeut, ndërsa edhe Flamurtari duket se do vijojë ta ketë të bllokuar. Cdemisë si COVID. Ndikimi i pan

në futboll ndikoi jo pak edhe në vendin tonë, pasi kampionati i kaluar u pezullua dy muaj, por për fat të mirë në fund u mbyll në fushë. Mund të konsiderohet si sukses fakti që në fund verdiktet u dhanë në fushë, ndryshe nga sa ndodhi në Francë. Çmë si çuditë. Nga t’ia nisësh

parë dhe kë të veçosh. Kampionati ynë është në tërësi i çuditshëm; trajnerë që shkarkohen shumë shpesh, ekipet pa “shtëpi”, lojtarë që nuk paguhen... Dhen si derbi. Derbet konsidero

si ndeshjet më me emocione, por i këtij viti është ndryshe. Pa tifozë për shkak të pandemisë dhe për më tepër larg kryeqytetit, pasi Partizani-tirana do luhet në Elbasan. Nuk është hera e parë që do të ndodhë kështu, pasi edhe në të kaluarën kanë luajtur në këtë qytet. Dhshëm si dhuna. Problem i her

i futbollit shqiptar, në disa raste edhe në sy të kamerave dhe në Superiore. Këtë sezon, për fat të mirë ka pasur thjesht disa raste të veçuara, të cilat mund të konsiderohen normale për një mentalitet si i yni. Eskuadër si Elbasani. Është e vetmja

në të gjitha nivelet e futbollit shqiptar që nuk ka grumbulluar asnjë pikë në fazën e parë. Ndoshta një rekord absolut jo vetëm për këtë sezon, por edhe në historinë e kampionateve. Megjithatë, në Elbasan kanë ende shpresë për të mbijetuar. Ëzonit si ëndrra. Në fillim të se

të gjitha skuadrat ëndërrojnë Europën, sepse e shohin si të vetmen mundësi për të përfituar disa të ardhura. Në fund, disa prej tyre jo vetëm që nuk e arrijnë, por bien nga kategoria. Fvjen si FSHF. Gjëja e parë që të

ndërmend është institucioni më i lartë i futbollit në vend. Meriton një përgëzim që ishin të vetmit që menduan për futbollistët me pagat e luftës, edhe pse ekipet e bashkive u përjashtuan nga kjo ndihmë. Por ka dështuar edhe një herë në shitjen e emrit të Superiores dhe në asambletë e fundit është fokusuar vetëm tek përforcimi i pushtetit të Dukës. Gzon si goleadori. Për këtë se

duket se mungon një goleador i mirëfilltë në Superiore, pasi nuk ka një sulmues konstant që të spikasë dhe shënojë shumë. Pas 12 javëve, klasifikimin e kryeson sulmuesi i Vllaznisë, Ardit Hoxhaj, me 6 rrjeta të realizuara. GJE si gjyqtarët. Janë pjesa më kontestuar në çdo sezon. Çdo javë del një skuadër që akuzon për gabimet e tyre. Në disa raste janë alibitë për humbjet, në të tjera pretendimet e tyre kanë qëndruar sepse gabimet kanë qenë vendimtare. Hnë si “Hirushja”. Çdo sezon

një kampionat ka një “hirushe” dhe në Superiore duket se këtë vit është Kastrioti. Nëse do jetë e tillë deri në fund mbetet e gjitha për t’u parë, teksa aktualisht kanë të njëjtat pikë sa kampionët në fuqi, Tirana. Itë si investimet. Të pakta, për

mos thënë asnjë, janë klubet që kryejnë investime dhe që kanë plane afatgjata. Presidenca e Egnatias duket se po sjell një mentalitet të ri në futbollin shqiptar, ku krahas investimeve në skuadër ta bëjë atë edhe në infrastrukturë. Thuajse po mbaron fusha stërvitore dhe kanë plan ndërtimin e një stadiumi. Jqipërisë si Jugu. Duket se Jugu i Sh

po zhduket nga harta e Superiores. Dominojnë skuadrat nga Veriu dhe qendra e vendit, me përjashtim të Apolonisë dhe Bylisit, si edhe deri-diku Skënderbeut. Ironia e fatit është se këto tri skuadra mbyllin aktualisht edhe tabelën e klasifikimit dhe rrezikojnë mbijetesën. Kqë si Kryeqyteti. U bënë vite

kryeqyteti nuk i ka të tria skuadrat në elitë, për shkak të problemeve të Dinamos. Por, duket sezoni i duhur për blutë që vitin e ardhshëm t’i bashkohet Tiranës dhe Partizanit në elitë. Ltraditë si Luftëtari. Një ekip me

dhe që para pak vitesh mori pjesë edhe në Europë, nuk ekziston më. Mosmarrëveshjet midis presidencës dhe bashkisë bënë që këta ta fundit të krijojnë një ekip nga zeroja, AF Luftëtari. Llnuk si llogari. Kur një punë

bëhet si duhet është e drejtë e atij që të paguan për të kërkuar llogari. Mirëpo, në vendin tonë, zakonisht të kërkojnë llogari pa të paguar më parë, siç është në rastin e trajnerëve apo lojtarëve që u kërkohet llogari nga presidentët. Mperiudhë si merkato. Jemi në një

të tillë, edhe pse janari nuk të ofron shumë mundësi. Ekipet shqiptare në çdo rast e shohin shpëtimin tek merkato, por në fund ankohen se nuk bënë ndërhyrjet e duhura dhe e ndërrojnë sërish ekipin. Nende si nderet. Ndoshta është

herët për të shkuar deri te nderet, por do vijë momenti që skuadrat t’i bëjnë ndere njëratjetrës. Në Superiore ndoshta është një fenomen jo shumë i përhapur, por mjafton të hedhësh sytë në kategoritë më poshtë për të kuptuar se kjo gjë është kthyer në një normë. Njtbolli si njollë. Për fat të keq, fu

shqiptar ka disa njolla, kryesisht sa i përket akuzave për trukim dhe dënimeve për këtë arsye. Rasti më tipik është ai i Skënderbeut, i cili u dënua nga UEFA për 10 vite mospjesëmarrje në kompeticionet europiane. Opa si “ole”. Një fjalë që lidhet

dyshim me tifozët. Pandemia i privoi këtë sezon që të jenë në stadiume edhe pse prezenca e tyre vihej re vetëm në disa ndeshje. Por, shumë ekipe kishin kohë që ishin kapur nga “pandemia”. Pdomosdoshmit si presidentët. Janë më të

dhe më problematikët. Janë në një klub për të investuar, por jo të gjithë e bëjnë. Madje, vështirë të gjesh një president korrekt në përmbushjen e detyrimeve të tyre, sidomos sa i përket pagesave. Qtë si Qarqet. Futbolli nuk ësh

më një ekskluzivitet i të mëdhenjve dhe disa qarqe të vendit nuk i kanë përfaqësuesit e tyre në Superiore. Elbasani, Berati, Vlora, Gjirokastra janë jashtë hartës së elitës të futbollit shqiptar. Rndeshje si rezultati. Arritja në një

futbolli matet kryesisht me rezultatin dhe kjo është normale në një ekip të rriturish. Por, paradoksi lidhet me moshat, aty ku puna duhet të matet me prodhimin e futbollistëve, por sërish në fokus kryesor është rezultati. Rrqë si rregullore. Është ajo

siguron mbarëvajtjen e një sezoni normal dhe në asnjë mënyrë nuk duhet të ndikojë në garë. Në futbollin tonë nuk është se zbatohet gjithnjë, por jetojmë në Shqipëri dhe thyerja e saj shpesh konsiderohet edhe si normale. Svestime si stadiumet. Flitet për in

në stadiume në vitet e fundit, por këtë sezon shumë skuadra luajnë jashtë qytetit të tyre. Partizani dhe Kukësi luajnë në Elbasan, Kastrioti në Kamzë, Besa në Luz, Elbasani në Cërrik, Egnatia në Peqin etj. Shstinës si shirat. Me ardhjen e

së dimrit shihet si problemi kryesor për mbarëvajtjen e kampionatit. Me përjashtim të pak fushave, pjesa më e madhe e tyre kanë probleme dhe për këtë arsye FSHF nxori një urdhëresë që asnjë ekip të mos kryejë stërvitje në stadiumet ku luajnë ndeshjet. Tpjesët si trajnerët. Janë një nga

më të rëndësishme në një skuadër futbolli, por në vendin tonë është e vështirë që një i tillë ta nisë dhe përfundojë sezonin të plotë. Egbo, Cungu, Gega dhe Kolela janë katër të larguarit nga ekipet e tyre në Superiore. Mbetet për t’u parë cili do të jetë i larguari i radhës. Thtë si thashetheme. Mund

jetë një sëmundje apo mentalitet shqiptar, por pas çdo ndeshjeje ka gjithnjë thashetheme. Mjafton të mos merret rezultati që kërkohet dhe akuza, shpesh të pabaza, bëhen pjesë e diskutimeve. Uështë si under. Risia këtë sezon

krijimi i një kampionati Under 21, i cili i jep më shumë mundësi ekipeve të para të mbajnë lojtarët që i shohin si të perspektivës në klubin e tyre. Për më tepër, ata që e mbyllin ciklin me të rinjtë dhe nuk gjejnë ekip kanë një mundësi tek U-21. Vprizat si Vllaznia. Një nga sur

e kampionatit e cila e mbylli vitin në krye të klasifikimit. Në Shkodër kanë nisur të ëndërrojnë pse jo për fitimin e titullit kampion, edhe pse rruga është ende shumë e gjatë. Xia si xing (përplasje). Qever

dhe Federata + Liga patën përplasje të forta këtë fillimkampionati për plotësimin e disa kërkesave. Por, edhe pse pati një bojkot të futbollit, sërish nuk pati asnjë zhvillim pozitiv, pasi gjithçka mbeti në kuadrin e premtimeve. Xhgojnë, si xhevahir. Nuk mun

pasi të talentuar po spikasin vitet e fundit. Për të dhënë një emër, sulmuesi i Tiranës, Ernest Muçi, i cili edhe pse në moshë të re ka një meritë në fitimit e titullit kampion te bardheblutë. Ykampionat si yll. Fjalë e madhe për një

të vogël si i yni. E vështirë për të përcaktuar një yll në futbollin tonë, kjo edhe për faktin se kur bëhen të tillë largohen për të luajtur jashtë. Zcaktojnë si zgjedhjet. Janë ato që për

edhe një fitues në garë. Ashtu si në politikë, edhe në futboll ka kontestime dhe presione, siç ndodhi para tri vitesh në garën për kreun e FSHF-SË, ku u rizgjodh Armand Duka. Zhka si zhgënjim. Në futboll

edhe zhgënjime dhe përjashtim nuk bëjnë as skuadrat në kampionatin tonë. Gjatë këtyre ndeshjeve të para zhgënjimi më i madh duket te skuadrat e Tiranës dhe Kukësit, duke parë investimet dhe synimet, pasi kampionët janë 13 pikë larg vendit të parë, Vllaznisë, ndërsa veriorët 9 pikë.