ГАРАДЗЕЙСКАЯ СТРАТЭГіЯ ПОСПЕХУ
Адкрытае акцыянернае таварыства «Гарадзея» Нясвіжскага раёна – сельгаспрадпрыемства з трывалымі вытворчымі традыцыямі. У 2016 годзе за паспяховае выкананне ў папярэдняй пяцігодцы асноўных прагнозных паказчыкаў сацыяльна-эканамічнага развіцця гаспадарка была прызнана лепшай сярод сельгасарганізацый краіны і занесена на Рэспубліканскую дошку гонару, неаднаразова станавіліся пераможцамі галіновых спаборніцтваў розных узроўняў і асобныя яе працаўнікі. Вялікая заслуга ў паспяховым развіцці і эфектыўнай дзейнасці ААТ «Гарадзея» належыць яго кіраўніку – заслужанаму работніку сельскай гаспадаркі, вучню Героя Беларусі М. Карчміта Мікалаю Аляксандравічу Салаўю, які амаль што 20 гадоў узначальвае гэта сельгаспрадпрыемства.
ЗУрокі Карчміта
Міхаілам Аляксандравічам Карчмітам, на той час старшынёй перадавога на Нясвіжчыне калгаса імя Калініна, М.А. Салавей блізка пазнаёміўся напрыканцы 1989 года. Хоць і працавалі ў адным раёне, але, як ні дзіўна, зблізіліся яны далёка ад родных мясцін, ажно ў індыі. Па рэкамендацыі райкама кампартыі яго, маладога галоўнага інжынера калгаса «Запаветы Леніна», уключылі тады ў склад дэлегацыі нясвіжскіх аграрыяў, якіх за старанную працу заахвоцілі турыстычнай паездкай у згаданую экзатычную краіну. У гасцініцы іх пасялілі разам, у адным пакоі. Для Мікалая Салаўя гэта была першая ў жыцці паездка за мяжу, таму заканамерна, што ўвечары пасля экскурсій ён шчыра дзяліўся ўражаннямі са сваім старэйшым калегам. А той, слухаючы пра яго зачараванне ТаджМахалам ці хараством Бенгальскага заліва, не-не ды і вяртаўся ў размове на Нясвіжчыну, да паўсядзённых калгасных спраў, распытваў, што ды як у гаспадарцы, цікавіўся яго поглядам на тую ці іншую праблему, задаваў каверзныя пытанні і вельмі хацеў пачуць ад маладога спецыяліста адказы на іх. Выглядала гэта даволі дзіўна, але Мікалай Салавей не звяртаў асаблівай увагі…
Разгадка той цікаўнасці пры размове з Карчмітам прыйшла пазней. Праз пару месяцаў Міхаіл Аляксандравіч знайшоў Мікалая па тэлефоне і папрасіў прыехаць да яго ў гаспадарку. і адразу ж пры сустрэчы прапанаваў пасаду свайго намесніка па падсобных промыслах.
– Ніякіх залатых гор ён мне не паабяцаў, – успамінае Мікалай Аляксандравіч. – Адзінае, у чым мяне тады запэўніў, што атрымаю поўны карт-бланш у падведамнай мне сферы. А планы, якія належала ажыццявіць, у легендарнага старшыні былі грандыёзныя: ён задумаў развіваць у гаспадарцы мяса-малочную перапрацоўчую галіну. Патрабавалася ўзвесці з нуля памяшканні, знайсці ў той няпросты час патрэбнае абсталяванне, выкупіць яго, устанавіць і запусціць у эксплуатацыю. Як зараз памятаю словы Міхаіла Аляксандравіча: работы будзе шмат, але я ўпэўнены, ты справішся. Такі давер дарагога каштаваў, і я не змог адмовіцца…
У размове з журналістам Мікалай Аляксандравіч Салавей па памяці называе дакладныя даты асноўных этапаў станаўлення перапрацоўчай галіны калгаса імя Калініна Нясвіжскага раёна, пераемнікам якога зараз з’яўляецца адзін з флагманаў аграпрамысловага комплексу Беларусі СВК «Агракамбінат „Сноў“»: 30 снежня 1991 года вырабілі першую партыю варанай каўбасы, 23 лютага 1992-га – тушонкі, з 30 жніўня 1995-га гаспадарка пачала перапрацоўваць увесь атрыманы на сваіх фермах аб’ём малака... і гэтая скрупулёзнасць майго суразмоўцы невыпадковая: ён тады літаральна жыў