А дданасць роднай зямлі
У Рубяжэвічах – знакамітай на Міншчыне вёсцы – Сабалеўскіх ведаюць усе. Дзе знаходзіцца іх сядзіба, тут пакажа кожны і абавязкова пры гэтым падкрэсліць, што застаць гаспадароў дома – вялікая рэдкасць. тадэвуш Люцыянавіч, галава сям’і, і Рамуальда Ігнатаўна, яго жонка, – людзі няўрымслівыя, адданыя сваёй малой радзіме, таму заўсёды клапоцяцца пра сваю вёску і асабліва пра яе гістарычную аздобу. Гэта іх рупнасцю і стараннем Рубяжэвічы сёння маюць адметнае аблічча, якое прыцягвае аматараў мінуўшчыны не толькі з усёй Беларусі, але і з блізкага і далёкага замежжа.
ЗPaмуальда і Тадэвуш
Рамуальдай ігнатаўнай мы па тэлефоне дамовіліся сустрэцца ў мясцовай школе. Там яна выкладае рускую мову і літаратуру ўжо не адзін дзясятак гадоў. Працуе старанна, з агеньчыкам. Яе вучні прадмет свой любяць, а лепшыя з іх дабіваюцца поспехаў у прадметных алімпіядах рознага ўзроўню.
Аднак ёсць у Рамуальды ігнатаўны і яшчэ адна вельмі важная для яе справа. Усё сваё жыццё збірае згадкі пра мінуўшчыну роднай вёскі. Спачатку, як расказвае, гэта былі матуліны ўспаміны, пасля – расказы суседзяў, сваякоў, а затым – жыццёвыя споведзі сталага веку аднавяскоўцаў і жыхароў навакольных вёсак. Розныя гэта былі аповеды, але менавіта з іх пакрысе, цаглінка за цаглінкай, выбудоўвалася гісторыя роднай вёскі, многія старонкі якой Р. Сабалеўская, знайшоўшы сабе аднадумцаў, найперш у асобе мужа, і захацела аднавіць.
Тадэвуш Люцыянавіч таксама мясцовы. Не паддаўся ў свой час спакусе змяніць вясковае жыццё на гарадское, пасля заканчэння Маладзечанскага музычнага вучылішча вярнуўся на малую радзіму, якой затым і прысвяціў свае таленты. Працаваў у мясцовым Доме культуры, доўгі час быў яго дырэктарам, заснаваў і кіраваў дзіцячым духавым аркестрам «Няшота». Менавіта пад яго кіраўніцтвам аркестр атрымаў ганаровае званне ўзорнага калектыву.
Як прызнаецца Тадэвуш Люцыянавіч, рубяжэвіцкая зямля яго не толькі ўзгадавала, але і сілкуе сваёй незвычайнай энергетыкай. ён выдатна спявае, іграе на многіх музычных інструментах – духавых, акардэоне, клавесіне, піяніна. Нядаўна набыў рэдкі старадаўні народны інструмент дуду. Тадэвуш Сабалеўскі – сэрца музычнага ансамбля, у якім іграюць і пад акампанемент выконваюць польскія песні члены яго сям’і і блізкія родзічы. У рубяжэвіцкіх ваколіцах Тадэвуш Люцыянавіч адзіны, каму падуладны старадаўні арган, што знаходзіцца ў мясцовым касцёле. іграе не толькі падчас касцельнай службы, але і турыстам, якія прыязджаюць у Рубяжэвічы. Тадэвуш Люцыянавіч заўсёды рады падарыць прыемныя хвіліны яднання з велічнай арганнай музыкай.
Рамуальда ігнатаўна стала яго вернай спадарожніцай жыцця. У іх пяцёра дзяцей, якія таксама, як і бацькі, сэрцам адданыя роднай зямлі. Нягледзячы на тое, што некаторыя з малодшых Сабалеўскіх звязалі лёс са сталіцай, Рубяжэвічы для іх – мясціна, куды заўсёды імкнуцца ў вольную часіну і якую разам са сваімі маці і бацькам стараюцца зрабіць прыгажэйшай.
Памяць у камені
Галоўнай славутасцю Рубяжэвічаў, бясспрэчна, з’яўляецца касцёл Святога Юзафа. Збудаваны ў неагатычным