Gomelskaya Pravda

У вянок памяці Віктара Дзмітрыеві­ча Вятошкіна, поўнага кавалера ордэна Славы, ганаровага грамадзяні­на Гомеля і вобласці

-

Страціла гэткага сына Мільча — пры горадзе вёска, Шчыра за ўсіх галасіла, — Быў ён адвеку сын боскі. Йшоў да Берліна

з-пад Бранска, Біў мінамётчык фашыстаў, Мужнасцю, сілай сялянскай, Усмешкай сваёю іскрыстай. Дні пераможнаг­а Мая Свецяцца зоркамі Славы. Зараз унук іх трымае, Будзе ў жыцці ён не слабы. ...Лёг пад мільчанскі­я сосны Наш незабыўны Вятошкін. Гэтакі боль невыносны! Хай бы пажыў шчэ,

хоць трошкі...

Тамара КРУЧЭНКА Сорвался вдох

в груди у ветерана — Войны солдата, деда и отца. В ком много лет

горела солью рана, По ком сверяли

мы свои сердца. В огне боев, от Гомеля —

к рейхстагу, Пуль, не боясь,

врага превозмога­л. Стал кавалером Славы

за отвагу, Ведь с юных лет

путь легкий не искал. Господь, как мог,

хранил его улыбку. Его любовь

и добродушны­й взгляд. Он не ловил

в пруде златую рыбку, И лишь плодам трудов

своих был рад. А скромность,

проявляя в каждом слове, Учил примером Родину любить Великим долгом,

мужеством сыновним… В душе потомков

память будет жить!

27 июня 2015 года

Валерий ВЕТОШКИН

Newspapers in Russian

Newspapers from Belarus