Пастаю ў садочку ля роднае хаты...
Згадваецца, як у канцы мінулага стагоддзя рэдакцыя “Гомельскай праўды” сумесна з абласным аддзяленнем пісьменніцкай арганізацыі праводзіла першы творчы конкурс літаратараў імя Івана Мележа. Свае апавяданні даслаў і педагог з Жыткаўшчыны Уладзімір Гаўрыловіч. Журы заўважыла тады палескі каларыт прозы, моўнае багацце твораў, аўтар стаў лаўрэатам у намінацыі “проза”.
Да свайго 50-годдзя Уладзімір Гаўрыловіч падышоў з салідным творчым багажом: пабачылі свет 17 яго кніг — проза, публіцыстыка, драматургія. Уладзімір Мікалаевіч ужо звыш дзесяцігоддзя з’яўляецца старшынёй Гомельскага абласнога аддзялення Саюза пісьменнікаў Беларусі, якое аб’ядноўвае 60 чалавек. Па-паляшуцку, з поўнай самааддачай, Гаўрыловіч цягне творчую суполку за сабой, ініцыіруе праекты, вынікам якіх з’яўляецца плённае супрацоўніцтва з літаратарамі суседніх краін, выданне сумесных кніг у братняй Расіі.
Кіраўніцтва грамадскай арганізацыяй, работа ўласным карэспандэнтам газеты “Беларускі час” па Гомельскай вобласці займаюць шмат часу, аднак наш зямляк і да юбілею напісаў новы твор — раман пад назвай “Палешукі”. Гэта сведчанне таго, што аўтар застаецца верным галоўнай сваёй тэме — жыццю палескай вёскі. Гаўрыловіч годна доўжыць класічную традыцыю народных пісьменнікаў Беларусі Івана Мележа і Івана Шамякіна.
Уладзімір Мікалаевіч часта бывае ў роднай вёсачцы Вятчын на Жыткаўшчыне. Малая радзіма падпітвае, надае сіл для здзяйснення жыццёвых і творчых планаў.
З юбілеем! Здароўя, дабрабыту і новых яркіх кніг!