Предвыборная программа кандидата в депутаты Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь седьмого созыва по Гомельскому-Сельмашевскому избирательному округу № 32 Романова Василия Васильевича

Шаноўныя грамадзяне. Я прадстаўляю Партыю БНФ. Нашы апаненты выстаўляюць нас рэтраградамі, схільнымі да экстрэмісцкіх дзеянняў. Але на самай справе гэта не так. Мы ўпэўнены, што беларусы толькі тады пачнуць жыць годна, калі ўсьвядомяць тое, што нам няма на каго спадзявацца, акрамя як на сябе. Наш дабрабыт нікога не цікавіць ні ў Маскве, ні ў Вашынгтоне і мы можам чакаць ад іх толькі спробаў выкарыстаць нас у сваіх інтарэсах.

Мы лічым, што беларусы маюць свае ўласныя інтарэсы і пагэтаму павінны распрацаваць свой уласны светапогляд, калі мы жадаем каб нашы нашчадкі жылі годна. У гэтым нас пераконвае прыклад нашых суседзей. Паглядзіце, яшчэ 20 гадоў таму Польшча жыла горш чым мы, а зараз нашы грамадзяне натоўпамі едуць туды на заробкі. Асабіста я ведаю людзей, якія з’ехалі на заробкі ў Эстонію і Латвію. Нават Украіна пачынае набіраць тэмпы і праз гадоў 10 цалкам верагодна, што нашы грамадзяне будуць з’язджаць і туды.

На вялікі жаль, гэта разумеюць далёка не ўсе. Менавіта дзякуючы гэтаму наша краіна ўжо трэцці дзесятак гадоў топчацца на месцы. Адны шукаюць паратунку ў Маскве, другія на Захадзе. Наш урад упарта аднаўляе Савецкі Саюз, лічачы што там было ўсё самае лепшае і пагэтаму ідзе ў будучыню спіной наперад. Чаму ж тут здзіўляцца, што бясконцыя пераўтварэнні, якія ён праводзіць, не даюць ніякіх станоўчых вынікаў.

Першае, што нам неабходна зрабіць — гэта паглядзець праўдзе ў вочы. А наша рэчаіснасць далёка не такая, якой яе малююць ідэолагі. Дзяржаўны бюджэт шмат у чым трымаецца на штрафах. Я не ўпэўнены, што знойдзецца хаця б адзін дарослы беларус які б на працягу года не заплаціў хаця б адзін штраф. Штрафы прызначаюць хто толькі можа за самыя дробязныя парушэнні.

Мала хто верыць у тое, што знакамітыя 500 даляраў сярэдняга заробку беларуса, існуюць у рэчаіснасьці. Але на самай справе із гэтага сярэдняга заробку частка, якую ніхто не падлічваў, выдаткуецца на патрэбы, якія лічацца бясплатнымі, напрыклад адукацыя і медыцына. Сюды ж патрэбна дадаць “дабраахвотныя” ахвяраванні, прыкладам якіх можна лічыць падпіску на дзяржаўныя выданні, унёскі ў разнастайныя, “дабраахвотныя” таварыствы, сябрамі якіх людзі становяцца аўтаматычна, уладкаваўшыся на працу, ахвяраванні на суботнікі, якіх мясцовыя ўлады прызначаюць па некалькі на працягу года. Фактычна гэта падаткі, але яны такімі не лічацца і статыстычныя ўстановы залічаюць іх у дабраахвотныя выдаткі беларусаў.

Нам неабходна правесьці тэрытарыяльна-адміністрацыйную рэформу. Той адміністрацыйны падзел, які нам застаўся ад Савецкага Саюзу не адпавядае патрэбам

нашай краіны і толькі дадае непатрэбныя звенні і выдаткі ў ланцуг дзяржаўнага кіравання. Я маю на ўвазе абласны ўзровень. Кожную існуючую зараз вобласць неабходна падзяліць на 3-4 паветы і падначаліць іх непасрэдна цэнтральнаму ўраду. Мясцовым установам ўлады неабходна надаць больш самастойнасьці.

Карэннага рэфармавання патрабуе таксама сістэма адукацыі і аховы здароўя. Відавочна, што дзяржава не ў стане забяспечыць іхную ранейшую бясплатнасць, але прызнаваць гэты факт урад упарта не жадае. Вынікам з’яўляецца тое, што гэтыя ўстановы фактычна зрабіліся платнымі, але афіцыйна не лічацца такімі, што дае прастор мясцовым бюракратычным свавольствам і вельмі нерацыянаму марнаванню сродкаў.

Гэта толькі некаторыя прыклады таго, што патрэбна рабіць неадкладна.

Партыя БНФ змагаецца за вольную і заможную Беларусь і годнае жыццё яе грамадзян. У нас няма нейкіх асабістых ворагаў. У нас маецца вызначанае разуменне таго што патрэбна рабіць каб дасягнуць гэтай мэты і мы адкрытыя для супрацоўніцства з усімі грамадзкімі плынямі і накірункамі, якія сваімі справамі засведчаць пра імкненне да таго ж самага. Мы не выступаем супраць існуючай улады як такой, мы выступаем супраць яе практычных дзеянняў, якія на нашу думку маюць вынікам далейшае пагаршэнне становішча беларусаў.

Выбар за вамі, шаноўныя суайчыннікі. Мы ўпэўнены, што калі народ шчыра нечага пажадае, то раней ці пазьней ён зробіць гэта і яго не здолеюць спыніць ніякія намаганні ідэолагаў і бюракратаў.