Плённа працуюць, дастойна жывуць...
Ці ёсць жаданне і на заслужаным адпачынку папрацаваць на малочнатаварнай ферме?
– Не ведаю… Напэўна, буду прасіць кіраўніцтва папрацаваць яшчэ – дома насяджуся. Дый капейка лішняй не будзе: трэба і сыну, які пражывае ў Бярозе, дапамагчы, і дачцэ, якая жыве ў Івацэвічах. У мяне і ўнучка нарадзілася, ёй трэба таксама гасцінцы купляць… Калектыў у нас добры, работа прадказальная, наладжаная, без вялікіх аўралаў…
Працоўны дзень у жывёлавода Бурвіна пачынаецца ў 5.30 – ідзе падрыхтоўка кармавога стала, убіраецца ўсё лішняе, вычышчаецца, пасля паступае новы корм, патака… Жывёлавод павінен сачыць, каб корм быў у свабодным доступе, каб кожная рагуля ласавалася ім спаўна. У летні перыяд Уладзімір Бурвін працуе пастухом, таксама работа адказная, неспакойная. Заробак залежыць ад надояў. Па яго словах, нямногія могуць утрымацца ў дадзенай прафесіі, у сельскай гаспадарцы, бо адказнасць высокая, працаваць нялёгка… Дый, здараецца, лянуюцца, сябруюць з алкаголем, а кіраўніцтва сельгаспрадпрыемства «Квасевічы» не цярпіць п’янства.
Уладзімір Бурвін таксама звяртае ўвагу: за 19 гадоў, што ён працуе на малочнатаварнай ферме ў Квасевічах, многае змянілася ў лепшы бок. Праца стала больш механізаванай, здаецца, яшчэ нядаўна кармы развозілі коньмі, раскідвалі ўручную. Зараз усё гэта робіць тэхніка, кормараздатчык. У жывёлавода не стала менш работы – яна стала іншай. І высокая адказнасць, бо калі няма надояў, то гэта праблема для ўсіх і кожнага.
Сям’я Бурвіных – звычайныя работнікі сельгаспрадпрыемства, але на такіх руплівых і дысцыплінаваных даярках і жывёлаводах і трымаецца сельская гаспадарка. Пацікавіўся ва Уладзіміра Бурвіна: ці «бачыць» іх старанні кіраўніцтва ААТ «Квасевічы», якія бонусы прапаноўвае прафсаюзная арганізацыя?
– Галоўнае, што ёсць зарплата, якая нас задавальняе. Стабільная і па вясковых мерках – немалая… Прафсаюз прапаноўвае і пуцёўкі ў санаторыі, але мы з жонкай маем такі характар… Карацей, лепш за ўсё нам дома – з дзецьмі, унучкай, са сваёй невялічкай гаспадаркай. Я лепш на рыбалку з’езджу (часцей наведваю каналы ў Белаазёрску). Калі адзначаюцца прафесійныя ці дзяржаўныя святы, то кіраўніцтва сельгаспрадпрыемства нас не забывае – граматы, грашовыя прэміі, добрыя падарункі на Новы год. Скардзіцца няма чаго…
Аўтар публікацыі пацікавіўся ў непасрэднага кіраўніка Уладзіміра Бурвіна – у брыгадзіра вытворчай брыгады ў жывёлагадоўлі МТФ «Квасевічы» Наталлі Кузьмініч: як яна ацэньвае працоўныя якасці жывёлавода Бурвіна? Ці варты герой публікацыі ўзнагароды рэспубліканскага ўзроўню?
– Ведаем Уладзіміра як вельмі адказнага і акуратнага працаўніка. Такога яшчэ пашукаць трэба! Калі ён на сваім працоўным месцы, то не трэба нічога ні правяраць, ні пераправяраць – усё зробіць дасканала! Карацей, добры гаспадар і дома, і на рабоце. Ведае, што яго заробак залежыць ад надояў, таму ўвагу надае кожнай рагулі. Ён варты ўзнагароды рэспубліканскага ўзроўню!
Аляксандр ГОРБАЧ, Валерый МІСКЕВІЧ (фота).