Целяханы мае, Целяханы...
Заканчэнне. Пачатак на 1-й стар.
Захавалася традыцыя вырабляць да свята календары і іншую сувенірную прадукцыю сіламі выхадцаў з Целяхан, частаваць усіх юшкай, зваранай з рыбы, якая водзіцца ў мясцовых азёрах, рабіць выстаўкі прадукцыі мясцовых прадпрыемстваў і арганізацый, карцін таленавітых мастакоў, на якія багатая целяханская зямля, запрашаць майстроў народнай творчасці і народных умельцаў, праводзіць майстар-класы, прысвячаць вершы і музыку роднаму краю.
Багатыя ўражанні пакінула свята. Вось што кажуць аб ім яго ўдзельнікі і госці.
Лідзія БАРАНОЎСКАЯ, жыхарка Целяхан:
– Люблю ўсе мерапрыемствы, якія праводзяцца ў пасёлку, і прымаю ў іх актыўны ўдзел. «Целяханскі бічаўнік» вельмі спадабаўся. Усё было на ўсе густы і для розных узроставых катэгорый людзей: і канцэртная, і забаўляльная праграма, і гандаль, і выстаўкі нашых таленавітых людзей. Спадабаліся і аніматары, асабліва Мядзведзь.
Рамуальда ПАРХУТА, мясцовая паэтка:
– У наш ускладнены ковідам час асабліва пачынаеш цаніць свята. У мяне і маіх землякоў выпрацавалася прывычка ўвесь ліпень жыць прадчуваннем незвычайнага брэндавага дзейства-свята «Целяханскі бічаўнік», які адбыўся ў сёмы раз. Штогод гэтае свята праходзіць з вялікім поспехам, збіраючы амаль усіх жыхароў пасёлка і навакольных вёсак. І кожны «бічаўнік» адрозніваўся сваёй непаўторнасцю. Вось і цяперашняе свята стала такім жа незвычайным дзействам. Кранальныя мелодыі ў выкананні духавога аркестра з г. Івацэвічы задалі ўсяму тон. Цудоўныя вядучыя. Вельмі ўразіў пралог, падрыхтаваны калектывам «Каланянка» і іншымі самадзейнымі артыстамі. Весела, з гумарам правялі яны свой кірмаш, выставіўшы на торг падушкі і боты, ручнікі і хусткі, адзенне… І нашы кааператары парадавалі ад марожанага да шашлыкоў – выбірай, што душа пажадае. А якой юшкай частавалі! І дзятве было не сумна – гульні, атракцыёны на любы густ і ўзрост. Каму было спякотна – купаліся ў возеры. Асаблівы настрой стваралі вялікія аніміраваныя лялькі – алень, дракоша і мядзведзь, які пакарыў усіх. Настрой ад убачанага быў цудоўны – не хацелася пакідаць пляцоўку. Якія цудоўныя людзі жывуць у нашым краі! Умеюць і працаваць, і адпачываць. Дзякуй арганізатарам свята і ўсім яго ўдзельнікам. Жыццё прадаўжаецца!
Прафесар Уладзімір ЦЫРКУНОЎ, ураджэнец Целяхан і актыўны ўдзельнік свята:
– Нягледзячы на традыцыю – называць родныя мясціны «Малой Радзімай», мне заўсёды хацелася атаясамліваць мае Целяханы са словам не «малой», а «маёй Радзімы» – вялікай, адзінай, любімай і самай прыгожай. На мой погляд, як бацькі, так і Радзіма не бываюць малымі. У кожнага жыхара Целяхан, безумоўна, свае пачуцці да родных мясцін і падзей, якія адбываюцца на працягу жыцця ў нашым пасёлку. Штогод, часцей летам, наша сям’я прыязджае на радзіму – наведаць магілы бацькоў, сустрэцца з землякамі і аднакласнікамі, адпачыць, «падтрымаць здароўе» бацькоўскай хаты. На працягу апошніх гадоў на гэтай канцэртнай пляцоўцы адбываецца важная падзея – «Целяханскі бічаўнік». Ён у многім падобны з тымі шматлікімі святамі ў нашым пасёлку, якія многа гадоў назад арганізоўваў мой бацька Максім Іванавіч Цыркуноў, будучы старшынёй пасялковага Савета. У той час летнім святам быў Дзень моладзі, які традыцыйна адзначаўся на нашым возеры. Паверце, размах і яго змест былі не меншымі і вельмі цікавымі. У возеры стаяла вышка для нырання. Была пабудавана прыстань для катараў і пракату водных лыж. Былі пляцоўкі для пляжнага футбола і валейбола, ну і, вядома, драўляная танцпляцоўка. На працягу дня праводзіліся шматлікія конкурсы, уключаючы найбольш добраўпарадкаваныя тэрыторыі для палатак, працавала кааперацыя, прапаноўваючы розную прадукцыю і марожанае на вагу… Жадаю «Целяханскаму бічаўніку» далейшага развіцця, пашырэння праграмы, адраджэння традыцый і здароўя Землякам!
Людміла ДАНЦОВА (Цагельнік), ураджэнка Целяхан, жыве ў Мінску.
– Хоць няма даўно тут маіх родных, прыязджаю, здымаю кватэру на некалькі тыдняў і наталяюся асалодай роднага краю. Бацькі мае былі настаўнікамі, бацька працаваў дырэктарам Целяханскага дзіцячага дома, Вулькаўскай школы, маці – настаўніцай малодшых класаў. «Целяханскі бічаўнік» – гэта сапраўднае і шчырае свята са свежасцю Вулька-целаханскага возера, ценем соснаў і атмасферай жыцця, радасці, зносін і сустрэч. Пранізвае пачуццё ўдзячнасці людзям, якія стварылі для нас гэты цудоўны мікс, пачынаючы з сустракаючых ля ўвахода прыгожых дзяўчат, якія раздавалі паветраныя шары, аркестра, мелодыі якога віталі гасцей, канцэртаў розных музыкальных калектываў, задорнага выступлення артыстаў з Ляхавічаў, абаяльнага Мішкі, сэлфі з якім захаваецца ў многіх! А вечарам дыскатэка з нястомным дзіджэем, які ўгаварыў танчыць усіх ад малога да вялікага пад нашым мірным Целяханскім небам! Гэтае свята мы чакалі, яно застанецца з намі на фота, відэа, у сувенірах, у эмоцыях на цэлы год. Да сустрэчы, «Целяханскі бічаўнік».
Валянціна БОБРЫК. Фота Валерыя МІСКЕВІЧА.