ПРЫВІТАННЕ, НОВЫ СТАРЫ ДОМ!
Больш за дзесяць гадоў стаяў на кансервацыі стары 70-кватэрны дом у ваенным гарадку Заслонава Лепельскага раёна. Днямі тут адбылося наваселле
У 1990-я гады, у сувязі са скарачэннем арміі, расфарміроўваліся вайсковыя часці, афіцэры і іх сем’і раз’язджаліся ва ўсе бакі, кватэры, якіх раней так не хапала, станавіліся пустымі. З цягам часу вокны і дзверы ў тым доме забілі дошкамі, батарэі і трубы зрэзалі.
Тры гады таму сітуацыя ў Заслонаве стала карэнным чынам мяняцца. Быў узяты курс на паступовае разгортванне 19-й гвардзейскай механізаванай брыгады. У вайсковай часці адрамантаваны амаль усе жылыя і службовыя памяшканні, пераўтварыліся казармы, вучэбныя класы, сталовая, нават боксы для тэхнікі. І вайсковы гарадок таксама папрыгажэў, капітальна адрамантаваны дзіцячы сад. Прыбыло на службу шмат маладых афіцэраў, многія з сем’ямі — і жыллёвае пытанне зноў абвастрылася.
Камандаванне брыгады, кіраўніцтва раёна звярнулi ўвагу на пусты закансерваваны дом. Падлічылі, што хутчэй і больш выгадна зрабіць капітальны рамонт існуючага будынка, чым узводзіць новы. Хаця на момант пачатку работ цэлымі заставаліся толькі сцены, перакрыцці паміж паверхамі і дах.
Рамонтныя работы доўжыліся амаль год, на аб’екце было асвоена больш за мільён рублёў. Шчыравалі будаўнікі мясцовага камунальнага ўнітарнага вытворчага прадпрыемства «Бароўка» і Шумілінскай ПМК-70. На доме быў зманціраваны новы дах, больш паловы балконаў устаноўлена нанова, з’явіліся новыя дзверы і вокны, праведзены ўсе камунікацыі ад водаправода і каналізацыі да электразабеспячэння і тэлефаніі — усе кватэры здадзены пад ключ.
І вось надыйшоў дзень урачыстага ўвядзення дома ў эксплуатацыю і ўручэння ключоў будучым шчаслівым жыхарам. У прызначаны час да новага старога дома прыйшло амаль усё вольнае ад працы і службы насельніцтва Заслонава. Людзей не спалохалi халоднае надвор’е і дождж, што імжыў раз-пораз. Маладыя лейтэнанты, іх жонкі і дзеткі ўжо ведаюць, у якіх кватэрах будуць жыць, пасля атрымання ключоў і заключэння дагавораў збіраюцца ў самым хуткім часе пераехаць.
Старшы лейтэнант Аляксандр Цяліца з жонкай Сняжанай і дачушкай Сашай пакуль што жывуць на здымнай кватэры. Цяпер маладой сям’і выдзелілі трохпакаёўку — будзе прасторна ўсім. Такую ж атрымала малодшы сяржант Анжаліка Маркіна. Яе дзеці Даніла і Маргарыта ўжо пабывалі там, кожны намеціў сабе пакойчык.
Самым старэйшым жыхаром дома будзе Ефрасіння Паўлаўна Ігнатовіч, былы малалетні вязень Асвенцыма. Яна кажа:
— Я побач з маладымі і сама буду маладзець душой, зараджацца іх станоўчай энергіяй.
Права перарэзаць чырвоную стужку было даручана старшыні абласнога Савета дэпутатаў Уладзіміру Цярэнцьеву, намесніку міністра абароны па тыле генерал-маёру Андрэю Бурдыку і старшыні Лепельскага райвыканкама Барысу Яфрэмаву.
Госці ўрачыстасці мелі магчымасць паглядзець новыя кватэры. Першае ўражанне — вельмі цёпла, асабліва пасля халоднай вуліцы. Па-другое, у прыемным сэнсе звярнулі на сябе ўвагу чыставая аддзелка, шпалеры на сценах, пафарбаваныя столь і падлога.
Выпадкова падслухаў гутарку двух палкоўнікаў, абодва вайскоўцы пачыналі службу яшчэ ў часы Савецкага Саюза.
— Вось маладыя лейтэнанты атрымліваюць жыллё. А мне калісьці давялося засялiцца ў сваю першую кватэру, толькі калі да капітана даслужыўся.
— А я — да маёра…