ІМПУЛЬС ДЛЯ РАЗВІЦЦЯ

17 сакавіка ў біяграфіі нашага горада адзначаецца важная дата — 421 год таму каралём польскім і вялікім князем літоўскім Жыгімонтам Вазай Віцебску было даравана Магдэбургскае права. Ён стаў 30-м населеным пунктам на тэрыторыі сучаснай Беларусі, які атрымаў дадзеную прывілею, — пабудаваная з гэтай нагоды драўляная ратуша стала яе сімвалам.

УВялiкiм Княстве Лiтоўскiм права на самакіраванне гарады атрымлівалі ад вялікага князя. Магдэбургскае права давалася як імпульс для больш актыўнага развіцця горада і ўзнагарода жыхарам за іх заслугі, подзвігі. Пазбаўлялі гэтага статусу за цяжкія правіннасці, напрыклад, здачу горада ворагу падчас вайны альбо забойства значнага дзяржаўнага дзеяча, як гэта здарылася ў 1623 годзе ў Віцебску за ўдзел гараджан у паўстанні і забойства полацкага ўніяцкага архіепіскапа Іязафата Кунцэвіча. Вярнулі прывілею толькі ў 1644 годзе, а ў 1776-м пастановай Варшаўскага сойма многія гарады і мястэчкі пазбавіліся Магдэбургскага права. Яго пакінулі толькі 11 населеным пунктам Беларусі.

Безумоўна, наяўнасць Магдэбургскага права не гарантавала росквіт горада, але яно было дадатковай магчымасцю для далейшага развіцця. Асобныя моманты ў біяграфіі Віцебска асабліва важныя для разумення ўласнай годнасці як грамадзян краіны, месца малой радзімы ў еўрапейскай цывілізацыі і гісторыі.