‘Gezinsdrama is niet altijd te vermijden’

ging en ander fataal geweld op minderjarigen, de voorbije vijf jaar schommelt rond een vijftigtal gevallen in België. Maar elk kind dat overlijdt, is er één te veel.’

Waarom vermoordt iemand zijn kind?

‘De aanleidingen kunnen uiteenlopend zijn. De moeder in Lennik kon bijvoorbeeld het vooruitzicht van een scheiding moeilijk aan. Soms gebeurt het met voorbedachten rade. Een kind kan ook sterven in het geweld dat escaleert tussen twee ruziënde ouders.’ ‘Er valt moeilijk een lijn te trekken. Het komt in de beste families voor. Het zijn heus niet allemaal kansarme gezinnen, maar evengoed tweeverdieners of hooggeschoolden. Wel kunnen een combinatie van factoren – drugsverslaving, psychische problemen, een scheiding, financiële moeilijkheden – de kans verhogen.’

Valt een gezinsdrama als in Lennik te vermijden?

‘Zoiets gebeurt ook in gezinnen die nooit in contact kwamen met hulpdiensten. Dat maakt het zo moeilijk en onvoorspelbaar. Dat mag een samenleving niet beletten om lessen te trekken, onder meer door een methodische analyse van de gebeurtenissen, en op die manier de aanpak bij te sturen waar nodig. Vlaanderen moet inzetten op serious case reviews.’

Wat raadt u de minister aan inzake beleid?

‘Vooreerst: het taboe op geestelijke hulp aanpakken, zoals met de Te Gek-campagne. Wie met psychologische problemen kampt, moet snel zorg kunnen vinden. Een gedeeltelijke terugbetaling van psychotherapie kan helpen. Nu kost een sessie snel vijftig euro, dat is veel geld.’

En ten tweede?

‘Er valt geen lijn te trekken. Het komt in de beste families voor’

‘Inzetten op het delen van informatie tussen alle betrokkenen. De politie, het parket, de hulpverleners, de jeugdzorg: die moeten elkaar kunnen vinden bij verontrustend gedrag van een familie. Die netwerkaanpak bestaat al in de vorm van Family Justice Centers en wil de minister in heel Vlaanderen uitrollen.’