Niet langer zwijgen over dierproeven
Slechts één Belgische universiteit heeft op haar website een duidelijke verklaring staan over het hoe en waarom van dierproeven. Nochtans loont het om open te communiceren, leert de ervaring in het Verenigd Koninkrijk.
BRUSSEL | Nog niet alle Belgische onderzoeksinstellingen willen on the record praten over dierproeven. Wetenschappers hebben al bedreigingen ontvangen van activisten. Communiceren over het onderwerp zou een risico inhouden. Toch lijkt er een kentering in de maak. Vandaag staat er op de website van de European Animal Research Association (EARA) een ‘verklaring ter ondersteuning van dierproeven in België en de transparantie daarover’. De verklaring is ondertekend door bijna alle Belgi- sche onderzoeksinstellingen en universiteiten. Daarin staat een woordje uitleg over de noodzaak van dierproeven, de wil om ze daar waar kan achterwege te laten en het voornemen om transparanter over dierproeven te communiceren.
Schrik voor represailles
‘We hopen dat deze collectieve verklaring het begin is van een ommekeer in België inzake openheid naar het publiek over dierproeven’, zegt Kirk Leech, de uitvoerend directeur van de EARA. De belangenorganisatie voor biomedisch onderzoek wijst erop dat voorlopig slechts één Belgische universiteit een duidelijke verklaring en visie over dierproeven op haar website heeft staan: de KU Leuven. ‘Wij hebben vorig jaar het geweer van schouder veranderd’, zegt alzheimeronderzoeker Bart De Strooper (KU Leuven). ‘Vroeger werd ook bij ons gezwegen uit schrik voor gewelddadige acties en bedreigingen. Maar terwijl wij zwegen, hebben de activisten de druk op wetgevers zodanig opgevoerd dat ze dierproeven bijna onmogelijk hebben gemaakt. De regelgeving is vorig jaar nog eens verstrengd: we moeten nu niet alleen voor elke volwassen muis, maar
‘De regels zijn nog verstrengd: we moeten nu v oor elk muizenembryo ouder dan 1 6 dagen een do ssier opmaken. En in mijn lab w erken we met 5 .000 tot 6.000 muizen’