FACES ON TV ‘IN HET DONKER IS ALTIJD BETER’

Faces On TV is de groep rond Jasper Maekelberg, songschrijver, producer, geluidstovenaar en multiinstrumentalist. Twee jaar geleden haalde ze de finale van De Nieuwe Lichting van Studio Brussel, en sindsdien bracht de band al twee singles uit die veel airplay kregen. Onder meer Max Colombie van Oscar And The Wolf verklaarde zich fan, en zaterdag ging ook het publiek op Borgerwood overstag.

Jullie begonnen met vertraging. Plankenkoorts?

‘Nee hoor, er waren wat technische problemen waar wij niets mee te maken hadden, maar niets onoverkomelijks. We moesten onze show wel wat inkorten, dus we hebben twee songs laten vallen. Op zich kwam de vertraging nog goed uit: we zijn een band die er veel baat bij heeft dat het donkerder is. Dat is belangrijk voor de sfeerzetting: liever een paar goeie lichten dan optreden in de volle zon.’

Aan sfeer geen gebrek in elk geval.

‘Ja, het was een superfijne show, met een goeie respons van het publiek. We merken dat er mensen zijn die ons beginnen te volgen. Dit is onze eerste echte festivalzomer, dus we proberen aangepaste sets te spelen. Het mag allemaal wat gebalder dan een zaalshow. Onze set was bijvoorbeeld opgebouwd naar “Love/death”, de voorlaatste single. Pas op, dat is geen vaste formule of zo. Ik schrijf de hele tijd nieuwe muziek, en we zijn zaterdag bijvoorbeeld begonnen met een nieuw nummer dat we vóór deze week nog niet live hadden gespeeld. Het is fijn om die nieuwe dingen meteen on the road te testen, dan weet je waar je staat.’

Hebben jullie vaste rituelen voor een optreden?

‘Iedereen in de band doet een beetje zijn eigen ding. Ik maak in m’n eentje een wandeling. Wat de anderen doen, weet ik niet precies, want ik ben dan aan het wandelen. (lacht) Ook na de show hebben we geen vast gemeenschappelijk ritueel. Onze vrienden van Glints en Tin Fingers traden ook op Borgerwood op, dus we hebben gezellig wat gehangen in de backstage.’

Heb je op een festival tijd om naar andere bands te gaan kijken?

‘Voor Tin Fingers was ik net te laat. Van Glints heb ik wel een stuk gezien en het was chique. Voor ons moest de Nederlandse band Pauw spelen, maar toen was ik al bezig met mijn wandelritueel. Ik ben ook niet zo’n fan van festivals. Op een vrije dag ga ik liever naar de zee, ik ben al zoveel met muziek bezig. Deze zomer speel ik bijvoorbeeld ook nog een hoop shows met Warhaus (zijproject van Maarten Devoldere van Balthazar, red.).’

Afgelopen dinsdag speelden jullie een thuismatch op Boomtown, in Gent. Zijn jullie dan extra nerveus?

‘Ik heb veel bekende gezichten gezien en mijn ouders waren er, dus het was toch speciaal en een ietsiepietsie stresserender. Maar iedereen in de band is fulltime muzikant, dus we trekken ons daar niet te veel van aan. Ik merk trouwens dat we na elke show groeien. Dat is geweldig. Die ervaring zal sowieso nog van pas komen, want er komen nog een heleboel optredens aan. Veel festivals deze zomer, onder meer de Lokerse Feesten en Pukkelpop, een paar shows in Nederland, en dan in september onze eerste eigen headlineshow in de club van de AB.’

Waar eindigt dat?

‘Glastonbury zou vré tof zijn, ik hoor er alleen maar goeie dingen over. Dat is trouwens een festival waar ik wél nog een ticket voor zou durven te kopen. Maar er zelf spelen, zou uiteraard nog beter zijn.’