DESALNIETTEMIN PROMOTIE VOOR NETFLIX

Jaarlijks, van halfweg juni tot begin september, organiseren de Vlaamse zenders een grootscheepse promotieactie voor Netflix. Ze heet ‘zomerprogrammering’. De bedoeling is om kijkers zo veel mogelijk tijd te geven om de programma’s van de Amerikaanse streamingreus (en van HBO) te ontdekken, zodat een niet onaardig reeksje als Stranger things kan uitgroeien tot absolute must-seetelevisie. Tenminste, ik ga ervan uit dat dit de bedoeling is. Het is ook mogelijk dat de Vlaamse zenders menen dat hun kijkers in 2016 het geduld hebben om te wachten tot het ze behaagt om weer eens iets kijkwaardigs uit de zenden. Maar dat zou wel een heel vreemde, anachronistische gedachtekronkel zijn. Gisteren bekroop mij de zin om een nieuwsuitzending te bekijken. Ik blikte op mijn horloge, en zag dat het 19.58 uur was. En toen heb ik iets heel ongewoons gedaan. Ik heb de televisie aangezet, ben in de zetel gaan zitten en heb gewacht tot Het journaal op Canvas begon. Dit merkwaardige staaltje van 21ste-eeuws geduld had één praktische reden: het alternatief was om uitgesteld te kijken naar Het journaal van 19.00 uur op Eén, die eindeloze, structuurloze medley van nieuwsberichten, faits divers en Youtubefilmpjes. Nee, dan toch maar het gebalde Canvasjournaal. Ik realiseerde mij toen plots dat het minstens zes maanden geleden was dat ik nog eens voor de tv had zitten wachten tot een liveprogramma begon. En dat er toch echt wel veel reclame wordt uitgezonden voor het nieuws, tegenwoordig. Twee minuten wachten is veel, twee maanden wachten is ridicuul. In Nederland wil de NPO voortaan een aantal programma’s – met name de talkshows – de hele zomer laten doorlopen. Logisch toch? Zoals ook kranten en tijdschriften blijven verschijnen. Nu ja, ik signaleer dit met enige reserve: twaalf maanden continu Van Gils & gasten is misschien toch niet de gedroomde remedie voor de zomerblues op tv. Hoe dan ook, volgende week begint het tv-seizoen. Voor alweer iets minder kijkers dan het jaar voordien.

Het was zes maanden geleden dat ik nog eens heb zitten wachten op een liveprogramma