Harde of zachte Brexit?
De regering-May bekvecht over welk soort Brexit ze wil onderhandelen. Ministers willen de banden met de Europese Unie helemaal doorknippen, maar de premier huivert daarvoor.
LIVERPOOL | In de Londense City schuiven steeds meer bankiers onrustig op hun stoel. Ook bedrijfsleiders in het land worden ongeduldig. Drie maanden na het Brexit-referendum doet de economie het weliswaar beter dan verwacht, maar de signalen die de regering uitstuurt, maken hen ongerust. Ze willen stilaan weten welk soort Brexit premier Theresa May wil onderhandelen. Gaat ze voor een zachte scheiding, waarbij het Verenigd Koninkrijk nauwe economische banden met de Europese Unie behoudt, of wordt het de harde Brexit, waarbij de navelstreng helemaal wordt doorgeknipt?
Het probleem is dat zich binnen de regering twee kampen aftekenen. In het ene zitten de ministers die hebben geijverd voor de Brexit. Zij voeren de druk voor een duidelijke scheiding op. Natuurlijk zou het niet slecht zijn dat het Verenigd Koninkrijk vrije toegang blijft hebben tot de grote, interne Europese markt, maar als de EU-lidstaten daar te veel voorwaarden aan koppelen, moet Lon- den niet aarzelen helemaal zijn eigen weg te gaan.
Tot dat harde kamp behoren David Davis, de minister die is aangesteld om de onderhandelingen in goede banen te leiden, en Liam Fox, verantwoordelijk voor Internationale Handel. Zij laten verstaan dat het weinig waarschijnlijk is dat het VK lid blijft van de douane-unie. Maar ook Boris Johnson roert zich. Hij wil dat May snel artikel 50 activeert, waardoor de exitprocedure officieel begint. Johnson vindt dat de exit voor het midden van 2019 afgerond moet zijn. Dan vinden er immers opnieuw Europese verkiezingen plaats. ‘Gaan we daar dan nog eens aan meedoen?’
Johnson slaagde er vorige week in de Duitse minister van Financiën, Wolfgang Schäuble, op de kast te jagen door te zeggen dat het heel goed mogelijk is de Britse grenzen te sluiten voor Europese werk- nemers en toch lid te blijven van de eengemaakte markt. Een absolute no go voor Europa en dat maakte Schäuble nog eens duidelijk. ‘Ik zal hem het Verdrag van Lissabon nog eens opsturen.’ Kans voor Labour
De hardliners maken het premier May niet makkelijk. Zij wil geen harde Brexit. Haar hoofdbekommernis is een betere controle op de Britse grenzen, in overleg met Europa. Dat wordt niet evident. ‘Het bouwen van een muur gaat niet goed samen met de vrije markt’, klonk het bij de Italiaanse regering. May’s steunpilaar in de regering is Philip Hammond, de minister van Financiën. Hij deelt de bezorgdheden van de City-bankiers.
May heeft tot nu de touwtjes stevig in handen en bij de onderhandelingen heeft ze het laatste woord, maar de ceo’s vrezen dat het uiteindelijk anders zal uitdraaien en dat het VK met lege handen achterblijft. Driekwart zegt dan te zullen uitwijken naar het Europese vasteland.
Ondertussen begint Labour zich meer in het thema te interesseren. De partij voelt dat ze de Conservatieve regering in de problemen kan brengen. Hoewel voorzitter Jeremy Corbyn een bijzonder koele minnaar van de EU is, zenden zijn naaste medestanders signalen uit dat Labour er alles aan zal doen May te dwingen tot een voor Engeland zo goed mogelijke deal. En daar hoort toegang tot de Europese markt bij.
May wil een betere controle op de Britse grenzen, maar ‘het bouwen van een muur gaat niet goed samen met de vrije markt’