Kunnen ondernemers nog een spaarpot aanleggen?
Enkele jaren geleden sprak ik met mijn drie vennoten af om – naast ondernemen met enorm veel goesting – ons bedrijf duurzaam te laten groeien. Vergis je niet: ‘duurzaam’ verbergt geen gebrek aan ambitie en is geen synoniem voor traag. Voor ons betekent het: mikken op een gezonde onderneming waar niet ‘snel geldgewin’, maar groei en lange termijn het credo is. Dit heeft zeker te maken met de sector waar we ons in onderscheiden, maar eerst én vooral met de bewuste keuze om vertrouwensrelaties op te bouwen met klanten, leveranciers en medewerkers. Dat legt ons geen windeieren. Ons klantenbestand groeit, wat meer omzet en marge genereert. Dit vertaalt zich in extra collega’s. Wij zijn nu met achttien voltijdse, vaste medewerkers en zijn vol vertrouwen dat we dit tempo de komende jaren kunnen volhouden en zelfs opdrijven. Deze groeistrategie impliceert ook dat we investeren: in menselijk kapitaal, maar ook in ontwikkeling, interne automatiseringtools, een groter kantoor met bijhorend magazijn, een autopark en noem maar op.
Daar is toch niets mis mee? Ik durf te stellen dat wij correct bijdragen. Zowel aan de begroting (34 procent vennootschapsbelasting, sociale bijdragen, werkgeversbijdragen…), als aan de maatschappij (werkgelegenheid en een inkomen voor alvast achttien gezinnen). Dat we daarbovenop – en voor onszelf – een spaarpot aanleggen, kan niemand ons verwijten.
Toen ik dinsdag ontwaakte met de demarche van het ex-hoofd van Unizo om net deze spaarpot te belasten, verslikte ik me serieus in mijn koffie. Het kan toch niet de bedoeling zijn dat de overheid ons pusht om onze strategie te herzien? Dat we ons vizier moeten bijstellen van groei (en extra jobs) naar fiscale optimalisatie om centen op een andere, minder duurzame manier bij ons te krijgen? Ik hoop oprecht van niet.
Bovendien is de maatregel die CD&V voorstelt nefast voor onze economie op lange termijn. Hoewel veel jongeren boordevol ideeën zitten om te ondernemen, bezitten ze zelden het benodigde kapitaal om te starten. Ook wij denken trouwens na over significante investeringen om gecontroleerde sprongen te maken. Gelukkig kunnen we daarvoor een beroep doen op investeerders die erin geloven. Een van de bekendste, Marc Coucke, zat dinsdagavond in het VRT-programma Van Gils & Gasten. Hij was het beu, zei hij. Ik geef hem ten volle gelijk. Waar zijn we verdikke mee bezig? Die man herinvesteert zijn kapitaal net in de Belgische economie en creëerde daardoor al 250 nieuwe jobs. Hij beloofde er 2.000 tegen zijn ‘echte’ pensioen. Met een belasting op meerwaarden riskeer je dat onderuit te halen. De Marc Couckes van deze wereld zullen andere (buitenlandse?) manieren zoeken om hun kapitaal in te zetten.
Ik geef je de gevolgen op een blaadje: minder groei, minder jobs, minder belastinginkomsten en een nog groter, tevens duurzaam, begrotingstekort.