INGtop schoffeert personeel
| ‘Onbegrijpelijk.’ ‘Een pure provocatie!’ Het ongeloof en de woede bij het ING-personeel over een controversieel interview van de wereldwijde personeelsdirecteur waren gisteren groot. ‘ Het regent verhitte telefoontjes en boze mails, veelal van mensen die ons voordien nooit hebben gecontacteerd. Ook veel hoge kaderleden’, klonk het gisteren in koor bij de drie vakbonden.
Kop van Jut was Hein Knaapen, de wereldwijde personeelsdirecteur van ING, gevestigd in Amsterdam. In een interview met Het Financieele Dagblad haalde de Nederlandse topmanager keihard uit naar zijn eigen bankiers. Volgens Knaapen is een belangrijk deel van de 52.000 ING-werknemers té afhankelijk geworden van de bank door een erfenis van royale arbeidsvoorwaarden, hoge vertrekpremies en het rigide ontslagstelsel in landen als Nederland en België. Medewerkers komen zo in de verleiding om op hun lauweren te gaan rusten, vindt Knaapen. Zij dienen dringend weer de regie te nemen over hun eigen persoonlijke ontwikkeling en hun verdere carrièreverloop.
‘Belgen zijn op het gebied van bankieren en sociale zekerheid nog wat conservatiever dan wij, en dat ze nu niet blij met ons zijn, begrijp ik’, vindt Knaapen. Tegelijkertijd is volgens hem de arbeidsmarkt in België maar ook in Nederland ‘versteend’ geraakt. ‘Het vaste contract wordt steeds zwaarder beschermd. En je bereikt het tegenovergestelde van wat je wilt bereiken. Het komt erop neer dat jongeren en minderheden steeds minder worden aangenomen. Want je moet in het huidige systeem maar eens proberen om iemand kwijt te raken.’
De wal gaat op den duur het schip keren, verwacht de ING-topman. ‘Het gaat er niet om dat het zielig is dat bedrijven veel moeten betalen om afscheid van iemand te nemen. De werknemer is er uiteindelijk de dupe van. En dat is echt een noodlottige ontwikkeling.’
De topmanager wil dan ook het roer omgooien en pleit voor een mentaliteitsverandering, begeleid door de 6.500 managers bij ING. ‘We moeten het personeel blijvend laten leren en laten werken met vernieuwing, om- dat ze anders heel erg afhankelijk worden van ING.’
De managers van ING zullen volgens hem doorlopend persoonlijke, soms confronterende gesprekken moeten voeren met werknemers die tot nu vaak werden vermeden. ‘Zijn er mensen die deze slag niet kunnen maken? Ja, dat zou kunnen, al verwacht ik niet dat het er veel zullen zijn. Maar als ze echt niet kunnen, dan moeten ze ander werk zoeken.’
De vakbonden bij ING België reageren gechoqueerd. Volgens hen maakt het interview pijnlijk duidelijk hoe groot de afstand geworden is tussen de top in Amsterdam en de werkvloer in België, waar werknemers kam- pen met onderbezetting en burn-out. Ze zien in de uitspraken van de HR-baas een zoveelste bewijs dat ING met de ingrijpende herstructurering – waarbij in België liefst 3.500 jobs verdwijnen – vooral op de kosten wil besparen. Alle mooie marketingverhalen over digitalisering ten spijt.
‘Ik ben gedegouteerd’, zucht een emotionele Maarten Dedeyne, vakbondsafgevaardigde voor de liberale vakbond ACLVB. ‘Als dit één iets aantoont, dan is het dat wij voor Amsterdam wegwerpproducten geworden zijn. (...) Ik vraag mij echt af of die Knaapen dat hier in België persoonlijk durft te komen zeggen aan het personeel. Als hij dat zou doen, wordt hij wellicht gelyncht.’
‘Dit is zeer pijnlijk. En ook de timing is onbegrijpelijk. Dit is niet bevorderlijk voor het verdere verloop van de onderhandelingen over de herstructurering’, waarschuwt Erwin Veestraeten van de christelijke LBC-NVK.
‘Dit toont aan dat in Amsterdam alle moreel besef is verdwenen. (...) Misschien moeten we bij onze collega’s in de landbouwsector enkele tractoren huren en met enkele karren rotte tomaten die wereldvreemde Nederlandse managers in hun maatpakken eens flink besmeuren’, voegt Hendrik George van de BBTK-Setca eraan toe.
Vorige week hebben de vakbonden van ING België in gemeenschappelijk front een algemene stakingsaanzegging ingediend voor onbepaalde duur. Dat betekent dat ze op elk moment acties kunnen ondernemen of een staking uitroepen.