‘Met ons getweeën zetten we de politieke wereld niet zomaar op haar kop’

| Hendrik Vuye en Veerle Wouters, de gevallen N-VAkamerleden, staan klaar om hun communautaire werkzaamheden te hervatten. Maar de ambities zijn nederig. ‘Met ons getweeën zetten we de politieke wereld niet zomaar op haar kop.’

Hendrik Vuye: ‘ Elke week willen we in een mondelinge vraag aantonen dat ons communautair systeem niet werkt.’ ‘Oh, maar ik maak me geen zorgen. We vinden iedere week wel een geschikt onderwerp. Of dit ons herleidt tot couleur locale? Dat kan, maar op zijn minst is het onderwerp terug. Dat was van oktober 2014 geleden. Zelfs al is dat niet meer dan een spatje op hun blazoen. Het is belangrijk om dat spatje elke week te tonen.’ ‘Ik beschouw de N-VA als een partij als de andere. Het is niet de bedoeling om ze te viseren. Wij willen vooral inhoudelijk werken.’ ‘In België wil de wetgever het status-quo handhaven. Hij heeft de instellingen vergrendeld. Sommige van deze grendels zijn berucht en kent iedereen (alarmbel, belangenconflicten). Sommige grendels kent de Vlaming minder goed, de pariteit in de ministerraad of de herziening van de Grondwet.’

‘Wij willen ze analyseren en ontgrendelen, aantonen dat ze slechts mythes zijn. Als er geen staatshervorming komt, is dat niet omdat ze juridisch onmogelijk is. Communautair verkiest men de diepvries.’ ‘We denken aan een partij noch een beweging. We willen niet lopen voor we kunnen stappen. We weten niet wat 2019 brengt. Wie weet houden we er dan mee op. Tot dan willen we nuttig werk leveren.’

‘Ik amuseer me, dat ga ik niet ontkennen. Het disciplinair carcan valt weg. Dat geeft een gevoel van bevrijding. Ik kan niets meer fout zeggen. Toegegeven, de eerste dagen na de breuk hadden we een kater.’

‘Proffen bij politieke partijen klinkt mooi, maar partijen kunnen niet om met hun vrijheid. Anderzijds kunnen proffen niet om met discipline. Dit stelt scherp op de nadelen van de particratie. Tot 1980 hebben dissidenten de staatshervorming ten gunste beïnvloed.’ ‘Dat geeft ons meer spreektijd, medewerkers en geld. Communautair staan we dicht bij elkaar, op het vlak van mensenrechten is het tegengestelde waar. We vrezen vooral de perceptie. Het lijkt erop dat we het cordon doorbreken. Daarvan profiteert vooral het Belang.’