HET RADICALE EGOÏSME VAN PRESIDENT TRUMP
De wissel van de wacht gisteren in Washington is ontstellend. Donald Trump sprak als een populistische revolutionair. De transformatie die hij predikt, is radicaal, zeer simpel en totaal: ‘Alles verandert, hier en nu.’ De vraag is niet eens of het realistisch is wat hij heeft afgekondigd. Het angstaanjagende is dat wat hij ook onderneemt, om er iets van te bewerkstelligen, de hele wereld grondig door elkaar schudt.
Voor zijn supporters die hem niet letterlijk maar wel ernstig nemen, zoals dat sinds zijn verkiezing heet, kwam Trumps inauguratiespeech wellicht hartverwarmend over. Maar voor de rest van de wereld rijst de grote vraag hoe we de president van de Verenigde Staten moeten begrijpen. IJdel blijkt de hoop dat Donald Trump zou ontwaken uit zijn reality-televisieversie van politiek. Op het bordes van Washington stond vrijdag een leider die de clichés uitsprak van een vierderangs televisiefilmpersonage gelardeerd met Bijbelse en patriottische pathos. Hij sprak een reële natie toe als was het een imaginair volk. Hij schoffeerde de politieke klasse die zich rondom hem had verzameld en droeg de macht over hun hoofd over aan het volk, ‘ hier en nu’. Meteen daarna ondertekende hij de aanstelling van zijn regeringsleden, onder wie vooral miljardairs en zakenlieden. Hij had het over ‘ een historische beweging’, maar zei niet waar die voor staat. Hij sprak over een Amerika dat in duigen viel, verarmd is, zichzelf verloren heeft en waarvan het leger uitgeput is. Zo is hij des te meer de redder.
Hoe we hem ook moeten begrijpen, in zijn speech heeft Donald Trump alles in stelling gebracht voor een rücksichtslos bewind, binnenlands en internationaal. Donald Trump is het volk. De andere politici bedienen slechts zichzelf. Wie hem zou tegenwerken, werkt het volk tegen. Dat Amerikaanse volk zal alleen zijn eigen belangen nastreven. Het zal daarin radicaal egoïstisch zijn. Amerika laat zich niet meer bestelen en beroven. Het is taal om van te huiveren.
De aandelenbeurzen hebben er goeie hoop op, maar politiek worden het duistere tijden. Hier staat een leider voor wie de realiteit amper telt, die veertig jaar politiek van zijn partij overboord gooit en die zichzelf, persoonlijk, als enige garantie op herstel ziet. Zoals we weten, is voorspellen hachelijk als het over Trump gaat. Laten we zeggen dat de kans aanzienlijk is dat, post truth of niet, de realiteit toch inbreekt. Dat ze weerbarstig zal zijn om zich naar zijn reality-tv-beloften te schikken. Hoe zal deze man van wie we de leidraad niet kennen maar die zichzelf de almacht van het volk toewijst, dan uithalen?
De revolutie die Trump predikt, is radicaal, zeer simpel en totaal