‘Top vijf in alle klassiekers, dat moet kunnen’
In Kuurne-Brussel-Kuurne opende hij vorig jaar de deur naar een mooie carrière. Jasper Stuyven, nog altijd maar 24, maar barstend van de ambitie.
Jasper, de start van je vierde voorjaar. De eerste keer zonder Fabian Cancellara in de ploeg. Was het voor jou tijd dat hij stopte? ‘Ja!’ Dat is wel erg kordaat.
‘Eerder rechtuit. Zo ben ik nu eenmaal. Er is al genoeg schijnheiligheid in de koers. Je moet de dingen niet verbloemen. Was Fabian er nu nog bij, was ik in de topklassiekers opnieuw luitenant of helper geweest. Dan had ik in de Ronde van Vlaanderen of Roubaix al op zestig kilometer van de meet aan de bak gemoeten. Van het initiële plan: mij uitspelen in de finale, is de voorbije twee jaar nooit veel van in huis gekomen.’ Wordt hij nu niet gemist in de ploeg?
‘Ik denk het niet. Laat het mij zo zeggen, ik heb niet het gevoel dat hij echt gemist wordt. Het is niet alleen Fabian. Er zijn in vergelijking met vorig seizoen negen renners – vooral ouderen – vertrokken. En er zijn elf nieuwkomers, vooral jongeren. Er waait een nieuwe wind. Je hebt de kliek klimmers rond Contador en dan de klassieke kern waar John Degenkolb en ik de leiders zijn.’ Je verlengde je contract nog voor er sprake was van Degenkolb. Was je dan niet ontgoocheld toen bleek dat je niet de enige kopman zou worden in het voorjaar?
‘Toen ik na Parijs-Roubaix bijtekende, werd mij al gezegd dat er een nieuwe kopman zou bijkomen. Ik was de eerste dagen nadien wel ontgoocheld. Maar al snel maakte die teleurstelling plaats voor het besef dat het misschien nog te vroeg was om alleen kopman te zijn.’ Die laatste zin kan ik amper geloven van een ambitieuze kerel als jij.
‘Toch wel. Trek-Segafredo is een ploeg met een hoge status en historiek in de klassiekers. Zeker na de periode met Fabian. De verwachtingen zijn hoog. Dat brengt druk met zich mee. En ik ben nog altijd maar 24, en ik heb nog altijd mààr Kuurne-Brussel-Kuurne ge- wonnen. Om dan een jaar later meteen de enige kopman te zijn in Sanremo of Roubaix, dat lijkt mij te vroeg. Ik ben blij dat die druk nu verdeeld is tussen John en mij. Ik ben de kopman in het openingsweekend, hij is de leider in Milaan-Sanremo. Vanaf Harelbeke tot en met Roubaix staan we op dezelfde hoogte. Een duokopmanschap dus.’ Hoe anders is het om met Degenkolb in plaats van Cancellara te werken? ‘De leeftijdskloof is minstens gehalveerd, dat scheelt al. En Fa- bian was toch nog meer een...
(pauzeert) ik zal zeggen: een icoon. John is makkelijker aanspreekbaar, je gaat makkelijker de stap zetten naar John. Je kan ook al eens een foute opmerking maken. We hebben een goeie band. Hij betrekt mij ook in alle beslissingen over het materiaal en de tactiek. Hij weet dat ik veel voor hem kan betekenen als lead out in de sprint. We zijn ook complementair. Hij is iemand die het van zijn sprint moet hebben en eerder afwachtend koerst. Ik kies voor het offensief.’ Degenkolb tekende voor drie jaar, jij verlengde voor twee jaar. Dat betekent dat je ten vroegste in 2019 de enige kopman in de klassiekers kan zijn.
‘Ik ben dan 27, en dat vind ik de perfecte leeftijd om het te proberen. Dat was ook mijn plan toen ik prof werd. Het is verleidelijk, maar tegelijk risicovol om snel de stap naar het solokopmanschap te zetten. Kijk naar Sep Vanmarcke. Die won op zijn 23ste de Omloop Het Nieuwsblad en was de jaren nadien de enige klassieke kopman bij zijn ploeg. Hij haalde al knap- pe ereplaatsen, maar winnen zat er nog niet in. Misschien heeft hij die stap net iets te vroeg gemaakt en kon hij daarom nog niet winnen.’ Heb je nooit overwogen om weg te gaan bij Trek. Zowel in 2015 als vorig jaar tekende je snel bij ondanks de interesse van andere ploegen?
‘Vorig jaar heb ik niet getwijfeld. Ik kreeg de kans om in het openingsweekend zelf te scoren. Ik heb dat kunnen verwezenlijken en vond het daarna logisch om voor dat vertrouwen iets terug te geven door bij te tekenen. In 2015 overwoog ik wel om te vertrekken. Er was toen veel onzekerheid binnen de ploeg. Sponsorproblemen, veel blessures, veel pech, een opeenstapeling van teleurstellingen. De renners kwamen niet meer overeen. Er was onderling veel wrevel. Ik kreeg enkele mooie aanbiedingen, maar ben toch gebleven. Twee jaar later heb ik mij die keuze niet beklaagd. De sfeer in de ploeg is helemaal anders nu.’ Wat mogen we dit voorjaar van jou verwachten?
‘Ik wil een belangrijke rol spelen in de finales van klassiekers. Dat wil zeggen: niet er bij zijn of er aanhangen. Maar wel echt een rol spelen. Tuurlijk wil ik een klassieker winnen. Maar hoeveel renners kunnen dat zeggen? Er zijn maar zeven klassiekers. Ik moet in elke koers in staat zijn om top tien of zelfs top vijf te rijden. Enkel de Ronde van Vlaanderen is nog een vraagteken voor mij. Ik ben explosief. Ik heb de voorbije winter ook voor het eerst aan krachttraining gedaan en heb twee kilo extra spiermassa in de benen. Maar de versnelling die Sagan of Van Avermaet in de Ronde hebben op de laatste keer Paterberg heb ik nog niet.’ Je maakt elk jaar progressie. Heb je de voorbije drie jaar al een dieptepunt gekend?
‘Zeker. Op persoonlijk vlak heb ik het zeer moeilijk gehad met het overlijden van Daan Myngheer vorig jaar. Hij was een goede vriend, en ook zijn familie kende ik al jaren. Hij stierf dan nog de dag na Gent-Wevelgem. Net in de belangrijkste week van het jaar. Ik heb daar zwaar van afgezien.’
‘Sportief was het dieptepunt de tweede etappe in de Tour, waar de rit 440 meter te lang was. Ondanks ik nadien enkele dagen in de bolletjestrui mocht rijden, ben ik lang ontgoocheld geweest. Zelfs drie weken later mocht ik er ’s avonds niet aan denken of ik kon niet slapen.’ Dit weekeinde start het Belgische wegseizoen: zaterdag Omloop Het Nieuwsblad, zondag KuurneBrussel-Kuurne
‘De versnelling die Sagan of Van Avermaet in de Ronde hebben op de laatste keer Paterberg heb ik nog niet’