‘Van zo’n beslissing lig je nachten wakker’

| Het Brusselse parket tekent geen cassatie aan tegen de beslissing van de strafuitvoeringsrechtbank (SURB) om Léopold Storme voorwaardelijk vrij te laten. Storme kreeg 27 jaar cel voor de moord op zijn vader, moeder en zus. Hij zat tien jaar van zijn straf uit. Normaal gesproken mag hij vandaag zijn cel verlaten en naar een appartement in Brussel trekken, waar hij alleen zal wonen.

Storme moet zich wel aan enkele voorwaarden houden. Hij mag geen (drugs)inbreuken plegen, moet een vast adres hebben en ingaan op de oproepingen van de justitieassistenten. Hij moet ook zijn studies en psychotherapie verder volgen.

Velen hebben er vragen bij dat een veroordeelde moordenaar al na tien jaar kan vrijkomen, terwijl hij de feiten blijft ontkennen en geen schuldinzicht toont. Maar volgens Piet Piron, ex-voorzitter van de strafuitvoeringsrechtbank in Gent, gaan zijn collega’s niet over een nacht ijs. ‘Wij spreken ons niet uit over de schuld, maar wel over het risico voor de samenleving om die man vrij te laten.’

Wie een moord pleegt, komt na tien jaar in de gevangenis in aanmerking om vervroegd vrij te komen. Vanaf dan kan men een aanvraag indienen bij de SURB. ‘Die bestudeert de psychiatrische verslagen grondig’, zegt Piron. ‘Er wordt ook nagegaan hoe die persoon functioneert in de gevangenis. Heeft hij vooruitzicht op vast werk als hij buitenkomt? Bij wie kan hij wonen? Is er recidivegevaar? Pas wanneer er geen gevaar meer is voor de samenleving, kan beslist worden om hem of haar voorwaardelijk vrij te laten.’

Zekerheid dat de veroordeelde geen strafbare feiten meer pleegt, heeft de strafuitvoeringsrechtbank nooit. Net dat maakt de beslissing zo moeilijk, zegt Piron. ‘Het is niet evident om daarover te beslissen. Het is echt wel iets waar je van wakker ligt. Iets waarvan je denkt: doe ik hier wel goed aan?’

Léopold Storme is geen uitzondering. Rosie Verstraete, die twintig jaar kreeg voor de beruchte beerputmoord, kwam al na vijf jaar vervroegd vrij.