‘Gevangen in een nacht zonder eind, dat is geen leven’
Fabiano Antoniani (40), verlamd en blind na een verkeersongeval, smeekte de Italiaanse president onlangs te mogen sterven. Maar in Italië is euthanasie nog altijd een misdrijf. Fabiano overleed gisteren in Zwitserland. De man die hem bijstond, hangt twaalf jaar gevangenis boven het hoofd.
BRUSSEL | Van broker tot verzekeringsagent: Fabiano Antoniani had in zijn leven allerlei baantjes uitgeprobeerd. Hij vond zijn roeping in de muziek. Als dj ‘Fabo’ oogstte hij heel wat succes, tot in India toe. Maar bijna drie jaar geleden gooide een zwaar auto-ongeval zijn leven voorgoed overhoop.
Fabo reed ’s nachts naar huis, na een optreden. Toen zijn gsm viel, boog hij zich voorover om zijn mobieltje te graaien. Vanop de pechstrook reed een andere auto keihard op hem in.
Experimentele behandelingen
Fabo raakte verlamd en hij verloor ook zijn zicht. Dat gaf hem het gevoel vanaf dan eeuwig vast te zitten in het noodlottige duister. ‘Ik zit gevangen in een donkere nacht zonder eind’, zei hij zelf onlangs.
Hij gaf de moed niet meteen op. Helaas sloegen de vele behandelingen niet aan, ook de experimentele niet. Vastgekluisterd aan zijn bed en met geen uitzicht op beterschap, besloot Fabiano dat dit leven niet langer de moeite loonde.
Maar euthanasie is een misdrijf in Italië. Onder de zware druk van de ka- tholieke lobby – die gaat van de machtige Italiaanse bisschoppenconferentie en het Vaticaan, tot een reeks conservatieve verenigingen en media – blijft dat ook zo.
‘Biologisch testament’
Het debat over de invoering van een ‘biologisch testament’, waarbij elke Italiaan in geval van wilsonbekwaamheid zijn eigen levenseinde op papier zou kunnen zetten, sleept al vele jaren aan. De discussie in het parlement is onlangs opnieuw uitgesteld.
Dat maakte Fabiano woedend. ‘ Het is schandalig dat een groep parlementsleden de moed niet heeft om een situatie te bespreken waarin, behalve ikzelf, nog zoveel andere Italiaanse burgers leven’, zei hij minder dan een maand geleden.
Emotionele oproep
Daarom deed Fabiano onlangs een emotionele oproep tot Sergio Mattarella. Hij vroeg de Italiaanse president dat die het parlement ertoe zou bewegen zo snel mogelijk werk te maken van dat biologische testament. Die wens ging niet in vervulling.
Fabiano, die eerder deze maand veer- tig werd, zocht hulp bij een vereniging die ijvert voor een menswaardig levenseinde. Een lid van die vereniging begeleidde hem naar Zwitserland, waar hij gisterenmorgen is ingeslapen. Volgens de vereniging riskeert dat lid daarom nu twaalf jaar celstraf in Italië.
Stiekem
De meeste Italianen die zich in een vergelijkbare situatie bevinden, vragen meestal een arts of een verpleger om hulp, en stoppen daarbij een centje toe. Maar om de zoveel tijd heeft iemand in Italië er genoeg van dit stiekem te moeten ‘regelen’, en zwengelt die persoon het publieke debat over euthanasie en over een waardig levenseinde in Italië aan.
Fabiano probeerde dat de voorbije twee jaar, net zoals Beppino Englaro uit het Noord-Italiaanse Lecco dat eerder had gedaan. Beppino’s dochter Eluana kwam in 1992 na een zwaar verkeersongeval terecht in een vegetatieve toestand, die onomkeerbaar bleek. Het kostte Beppino zo maar even zeventien jaar om de toestemming te krijgen om zijn dochter van de machines te mogen loskoppelen. In 2009 lukte het uiteindelijk toch, omdat Beppino – anders dan Fabiano Antoniani – geen euthanasie vroeg, maar de kunstmatige voeding en beademing van zijn dochter liet stopzetten.
Het debat kent in Italië hevige vooren tegenstanders. Ook de situatie van Fabiano heeft de gemoederen weer flink beroerd. ‘Om als Italiaan waardig te sterven, moet je emigreren. Fabo, vergeef het ons’, reageerde de Italiaanse schrijver Roberto Saviano.
‘Om als Italiaan waardig te sterven, moet je emigreren. Fabo, vergeef het ons’ ROBERTO SAVIANO Italiaans schrijver