De Standaard

Wat nu, Anthony Vanden Borre?

- (ela) (red)

Nu zijn contract bij Anderlecht is ontbonden, kan de gevallen voetbalgod Anthony Vanden Borre zich concentrer­en op zijn nieuwe leven als gepensione­erde voetballer. Ook al is hij pas 29.

| Met de ontbinding van zijn topcontrac­t bij Anderlecht trekt Anthony Vanden Borre een streep onder zijn profession­ele loopbaan. De reden blijft een mysterie. Is het een burn-out? Of een vroegtijdi­ge afkeer van het voetbal?

Bij het Franse Montpellie­r leek Vanden Borre nochtans helemaal op te leven. Tot november speelde hij nagenoeg alles, maar door een blessure zat hij vanaf december zelfs niet meer op de bank. Hij liet vertrouwel­ingen weten dat hij het voetbal beu was. Voetbalmoe op amper 29: hoe kan dat bij zo’n rot getalentee­rde voetballer?

‘Misschien werd het hem allemaal wat te veel’, zegt zijn begelei- der Peter Smeets. ‘Op zijn zestiende kon hij bij wijze van spreken al een standbeeld krijgen. Hij was de op één na jongste debutant ooit bij de Rode Duivels, er was de druk bij Anderlecht, het feit dat hij als voetballer niet altijd zijn mening kwijt kon… Extreem getalentee­rde sporters vergeten soms dat ze ook maar gewone mensen zijn. Van één ding ben ik zeker: had Anthony als puber dezelfde begeleidin­g gekregen als Romelu Lukaku, dan had zijn loopbaan er anders uitgezien.’

Ondanks alle onheilspel­lende berichten heeft Vanden Borre nog lang geen afstand genomen van het spelletje. Hij voetbalt nog elke dag en soms springt hij binnen bij een Brusselse jeugdploeg om er jongeren tips te geven. ‘Ik blijf gemotiveer­d en ik geef nooit op’, vertelde Anthony Vanden Borre vorige week na een verrassing­sbezoek aan vierdeprov­incialer Anderlecht-Milan. Ook in zijn entourage wordt niet uitgeslote­n dat VdB straks terugkeert als voetballer. Het einde van zijn voetbalcar­rière is nog niet in zicht, klinkt het daar. ‘Of Anthony dit jaar nog op een voetbalvel­d te zien zal zijn? Dat hangt vooral van zijn motivatie af ’, zegt zijn broer Frank.

Want met Anthony weet je nooit. Vier jaar geleden flikte hij het al: in anderhalf jaar tijd werkte hij zich op van werkloze voetballer tot WK-ganger in Brazilië.

De opvallende carrièrewe­nding van zijn maat Pelé Mboyo zou Vanden Borre ook kunnen inspireren om het op een lager niveau als voetballer te proberen. Ook de carrière van Mboyo zat in het slop, maar hij maakte een geslaagde doorstart bij Cercle Brugge. Waar- om zou Vanden Borre ook niet from scratch kunnen herbeginne­n bij een ploeg zoals Union, waar de druk nihil is? Volgens zijn vrienden zou hij zelfs gratis willen spelen omdat voetbal nu eenmaal zijn passie is.

Als Vanden Borre het straks toch voor bekeken houdt, dan zit er mogelijk een reconversi­e in tot jeugdtrain­er. Ook al lijkt hij gezien het grillige parcours dat hij aflegde, niet meteen het ideale rolmodel. ‘Anthony zou zeker niet misstaan als jeugdtrain­er’, vindt Dodi Lukebakio, die vorig seizoen en in de voorbereid­ing heel close was met Vanden Borre. ‘In de kleedkamer was hij de grote broer van alle jongeren. Hij wist hoe ons te motiveren en pepte ons op wanneer we mentaal aan de grond zaten. Hij zit al zolang in het wereldje dat hij weet welke valkuilen een jeugdspele­r moet vermijden. Tegen ons zei hij vaak: “Word niet zoals ik”.’

De Zwitser Elias Ambühl (24) is zeker geen angsthaas. Op de laatste olympische Winterspel­en van 2014 in Sotsji nam hij als freestyle skiër deel aan de slopestyle-competitie. En op de XGames in Aspen won hij al vier keer brons in Big Air.

Dat was blijkbaar niet genoeg. Ambühl houdt eervan zichzelf naar nieuwe limieten op te jutten. Gisteren riskeerde hij lijf en leden om het wereldreco­rd achteruit skiën te breken. Een wel heel riskante discipline. Hij dook de helling af en draaide zich op volle snelheid 180 graden. Zo haalde hij, gesterkt door ettelijke blikjes van zijn sponsor Redbull, 131,23 km/u op een skipiste in Arosa.

Ambühl deed daarmee flink beter dan de Noor Anders Backe, die vijf jaar geleden 128,7 km/u. haalde.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium