Wie niet van Erdogan houdt, zwijgt

Turken die Recep Tayyip Erdogan liever niet nóg meer macht zien verwerven, vormen in Vlaanderen

een minderheid. Een minderheid die zelfs onder druk staat. ‘Ik zou wel willen stemmen, maar durf niet in een rij te staan met andere kiezers, wetende dat zeventig procent mijn mening haat.’

Zelfs de speelplaats van een lagere school in Limburg ontsnapt niet aan het nakende referendum in T urkije. ‘ Kinderen zetten elkaar onder druk om kleur te bekennen’, zegt een leraar. ‘ Zelf mogen ze nog nie t stemmen natuurlijk. Maar als hun familie zich afzet tegen de grondwe tsherziening, en dus tegen meer macht voor Erdogan, houden ze dat maar beter verborgen.’

Een Turkse man uit Genk werd net niet uit een café gegooid, nadat hij tegenover vrienden had laten verstaan dat hij een ‘ neestemmer’ was. I emand anders nam – ‘in onderling overleg met de directie’ – een maand vri jaf. ‘ De spanning met collega’s bleef aanzwellen. In de blikken, in de gesprekken: overal voelde ik dat mijn mening niet geapprecieerd werd. Het was beter om even weg te blijven.’

Alle Belgische T urken kunnen van 27 maart tot 6 april in Brussel of Antwerpen hun stem uitbrengen voor he t referendum dat in Turkije zelf plaatsvindt op 16 april. Wie ‘ja’ stemt, spreekt zich uit voor een herziening van de Turkse Grondwet en de staatsstructuur. V an een parlementair systeem zou he t land e volueren naar een presidentieel systeem, met beduidend meer macht voor president Recep Tayyip Erdogan.