‘Ik specialiseer me niet, want dan zou ik me vervelen’
Magdalena Kožená, de wereldberoemde Tsjechische mezzo, gaat vanavond op he t Klarafestival met Berio’s Folk songs aan de haal: elf korte volksliederen, ge toonzet in Berio’s eigenzinnige, moderne klankentaal, zigzaggend tussen onder meer Sicilië en Armenië, F rankrijk en Azerbeidjan. Kožená zingt ze me t overgave: ‘Mensen hebben nood aan wortels, daar gaan de Folk songs volgens mij over.’ ‘Ik heb he t al drie k eer eerder gedaan, maar ik ki jk er ook nu weer erg naar uit: he t is fantastische muziek. De enorme variatie in Folk songs is heel uitdagend voor een uit - voerder: zoveel verschillende geluiden, harmonieën, melodieën en talen, waar hij vervolgens zijn eigen begeleiding onder plaatste. H et blijven volksliederen, maar tegelijk kan je Berio’s artistieke handtekening er heel duidelijk in herkennen. Net die combinatie zorgt voor een complee t magische sfeer.’ ‘Je hebt zangers die zich specialiseren in één sti jl of die alleen in één bepaalde taal willen zingen. Dat heef t natuurlijk voordelen. Je kan dan binnen dat ene aspec t op zoek gaan naar de perfectie. Maar voor mij werkt dat niet: ik zou me al snel ver velen. Als ik al een specialiteit heb, dan is he t dit: begrijpen hoe stijlen evolueerden, waar bepaalde ideeën vandaan k wamen en hoe je he t gemeenschappelijke verhaal tussen verschillende stijlen blootlegt.’ ‘Voor mij primeert de volksmuziek. Deze melodieën worden vaak nog altijd gezongen door mensen uit de regio en maken deel uit van lange tradities. Dat geef t alleen maar e xtra voeding aan de verbeelding: wat be - tekent het om daar te le ven? Ik zie het zo, omdat ik wee t hoeveel de volksmuziek uit mijn eigen streek voor mezelf be tekent. Die zit diep in mijn ziel verank erd.’ ‘Als het vliegtuig landt in P raag, dan spelen ze Má vlast, om aan te ge ven dat je weer thuis bent en dan lachen de mensen en klappen ze in hun handen. Er is geen T sjech die dat stuk niet kent. Het identificeert de Tsjechische natie en zo voel ik he t ook. Nationalisme heeft vandaag een nare bijsmaak. Maar toen was he t een noodzakelijke stap voor de T sjechen.’