Advocaten Stibbe wijzen afschaffing ecocheques af
De vervanging van ecocheques door een nettobedrag – een ecovergoeding – is juridisch niet haalbaar, meent het advocatenkantoor Stibbe.
Twee advocaten van Stibbe, Jerome Aubertin en H erman Craeninckx, hebben zich gebogen over he t we tsvoorstel van kamerleden uit de vier meerderheidspartijen om de ecocheques af te schaf fen en te ver vangen door een ne tto loonsupplement, een ‘ecovergoeding’. Net als bij de ecocheques zouden er geen sociale of fiscale lasten op die ecovergoeding moeten betaald worden.
Aubertin en Craeninckx deden hun studie op vraag van de V ouchers I ssuers A ssociation, dat is de federatie van uitge vers, zoals Sodexo en Edenred.
De publicatie van he t Stibberapport k omt een week voor de (tweede) bespreking van het wetsvoorstel in de kamercommissie Sociale Zak en. M ogelijk k omt er uitstel, want de kamerleden wachten nog op de adviezen door de Nationale Arbeidsraad en de Raad van State. M et name de MR was vragende par tij voor die bi jkomende adviezen.
De meerderheidspar tijen willen k omaf mak en me t een omslachtig systeem waarbi j 1,5 miljoen werknemers een keer per jaar een en veloppe me t ecocheques krijgen voor maximaal 250 euro. Omdat zulke ecocheques maar 24 maanden geldig zijn, blijven er in de praktijk elk jaar een half miljoen ongebruikt.
De twee Stibbeadvocaten vinden dat de omvorming van de ecocheques tot een ne tto ecovergoeding het concept er van doet ver wateren. De ecovergoeding wordt met de rest van he t loon op de bankrekening van de werknemer gestort en kan dus vri j gebruikt worden, luidt he t. M aar als er geen specifiek doel mee gepaard gaat – met de ecocheques kunnen alleen ecologische produc ten gekocht worden – valt ook de grondslag weg voor een vrijstelling van sociale en fiscale lasten. Als he t een ge woon loon wordt, kunnen er zelfs milieuschadelijke producten mee worden gek ocht, zoals benzine, en daarom kan het geen classificatie als ecovergoeding krijgen, is hun redenering .
Het Stibberapport pleit als alternatief voor de veralgemening van elektronische ecocheques, zoals bij de maaltijdcheques. En verwijst naar de ‘economische meerwaarde’ van maalti jd en ecocheques: koopkracht die moet uitgegeven worden en nie t kan opgespaard worden.
Toch gaat de vergeli jking me t de maaltijdcheques niet helemaal op, luidt het, ‘omdat de onderliggende filosofie anders is’. Besluit: ‘We zouden sterkere argumenten hebben tegen de ver vanging van maaltijdcheques door een ne tto vergoeding.’