Niet in naam van de wetenschap

Onderzoek. W etenschappelijk onderzoek. In de sociale we tenschappen, maar niet enkel daar. Daar gaat dit over . In De Afspraak op maandag 13 maart wringt Jonathan H olslag, professor internationale betrekkingen, zich in bochten om uit te leggen waarom hij een woord vooraf schrijft in het boek van Tom Van Grieken (Vlaams Belang). Mij gaat het niet over dat boek, Tom Van Grieken, de inhoud van het voorwoord of het feit dat Holslag een radicaalrechtse partij legitimatie verschaft. Het gaat er mij wel om dat collega H olslag he t schri jven van een voorwoord in een boek van een par tijvoorzitter zie t als een integraal onderdeel van zijn werk als ‘ onderzoeker’. Ik heb het drie keer opnieuw bekeken. Zei hij dat echt? Ja, hij beweerde inderdaad dat die activiteit iets met ‘ onderzoek’ te maken heeft.

In Vlaanderen, België en Europa ontwikkelen duizenden onderzoek ers in diverse sociale wetenschappen (sociologie, economie, politicologie, psychologie) kennis over alle mogelijke relevante onderwerpen. Dat onderzoek wordt vooral gepubliceerd in ernstige vakbladen, maar vindt ook zi jn weg naar blogs allerhande, is zichtbaar op sociale media en sijpelt door in het bedrijfsleven, het middenveld en de overheid. Veel Wat doen onderzoekers dan wel? Ze vervan dat werk komt nooit ofte nimmer in de zamelen data, analyseren die, bouwen ingekrant of op de tele visie. wikkelde modellen, ont werpen theorieën,

De meeste onderzoekers vinden niet dat testen moeili jke hypothesen, ont wikkelen het tot hun taak behoort een woord vooraf nieuwe of verbeteren bestaande methoden te schrijven in een boek van een partijvooren, last but not least, ze ge ven onder wijs zitter. Het is hooguit een interessante bi jaan toek omstige generaties sociologen, komstigheid, iets wat je kan doen als geënpsychologen en economen. gageerde burger. Z e zullen dat zelden als Het meeste onderzoek is nie t sexy. Het een k erntaak bestempelen. Z e schri jven gebeurt ver weg van de camera’s, het poligeen stukken voor de krant, komen niet op tieke geruis en de waan van de dag . H et televisie, zi jn amper te vinden op sociale vindt plaats in de luwte, omdat he t enkel media en schrijven niet voor partijvoorzitdaar kan gedijen. Wetenschappelijk onderters. Max Weber, een van de founding fazoek valt voor de vele onderzoek ers die thers van de sociologie, is een klassiek voornooit in de krant of op televisie komen, niet beeld van een we tenschapper die he t pusamen met deelnemen aan het maatschapblieke forum schuwde. Was hij daarom een pelijke debat, commentaren ge ven of he t minder goede socioloog? betere journalistiek e werk ondersteunen. Het is in de eerste plaats een houding van bescheidenheid, erkennen dat ze vele zaken niet zo goed begrijpen, maar ook dat je inzicht kunt verwerven door veronderstellingen expliciet te maken en een systematisch methodische aanpak te gebruiken. Het zijn stille en onopvallende speurneuzen die de feiten tien keer op een andere manier bekij ken voor ze tot een conclusie komen, en dan nog de nodige twijfel aan de dag zullen leggen.

Als Holslag een voorwoord schrijft voor een boek van een par tijvoorzitter, doet hij dat in de eerste plaats als burger die een mening heeft. Hij wil het maatschappelijk debat aanzwengelen. Daar is niets mis mee. Het is belangrijk dat dat gebeur t en het is goed dat er mensen hun nek uitstek en. Maar dat in verband brengen me t wetenschappelijk onderzoek en daarbij je academische positie gebruik en, dat is storend. Dat soort ac tiviteit heef t niet zo veel me t wetenschap te maken. Het wel zo voorstellen geeft een onvolkomen beeld van wat wetenschappelijk onderzoek in de dageli jkse praktijk behelst.