Bang hopen op een Belg
Achttien jaar na Tchmil: wint Van Avermaet in Sanremo?
Twee Belgische zeges sinds 1980: geen respectabel wielerland dat slechter doet
Amper twee Slovaken staan er vanochtend aan de start in Milaan, maar zij hebben wel een topfavoriet. Wij Belgen zijn met 14, maar andermaal is de kans dat er straks een landgenoot wint piepklein. Het is bang hopen op, tja, op wie eigenlijk? Dan toch maar weer Van Avermaet?
MILAAN | Duitsland heef t Degenkolb. In Scandinavië kijken ze uit naar een tweede voor Kristoff. Frankrijk heef t me t Démare en Bouhanni zelfs t wee ijzers in he t vuur. ZuidAmerika mag hopen op Gaviria. Het getergde Italië heef t toch nog altijd Viviani en Colbrelli. In Australië gaan ze voor M atthews en – wie weet – Ewan. En de Britten hebben Cavendish.
Maar wie hebben wi j in de strijd tegen de almachtige Sagan? We weten het: elk jaar leest u in de aanloop naar Sanremo een variant van dezelfde klaagzang. Moeder, waarom wint hier nooit nog een Belg? Achttien jaar geleden is het inmiddels. De rush van Tchmil op de Via Roma. En laten we eerlijk zijn: zelfs dat voelde even Moldavisch als Belgisch. Voor de laatste volbloed Belg moe ten we nog achttien jaar verder terug in de tijd, tot bij Fons De Wolf, vandaag 60. T wee Belgische zeges sinds 1980: geen respectabel wielerland dat slechter doet. En de kans dat er 18 jaar na T chmil verandering in komt, groot is ze nie t. Laat de oorlogsjaren buiten beschouwing en vanavond dreigen we een droef record te mogen vieren: de langste periode ooit zonder Belgische ze ge in Sanremo.
Of kan he t wel? En kan u dit artikel, laten we he t hopen, vanmiddag al in uw prullenmand kiepen? Maar wie dan? W e hebben gezocht. L ottoSoudal pendelt straks met vier Belgen tussen Milaan en Sanremo. En me t Debusschere en Roelandts zi jn er t wee van de snelste landgenoten bi j – landgenoten, nie t renners. Ondanks die derde plek van Roelandts vorig jaar. Het zijn sprankjes hoop, doch kleintjes. Niet vergeten dat Roelandts vorig jaar geholpen werd door een valpar tij net achter hem. Zo niet hadden de veel snellere Ga viria en Sagan hem ook toen een podiumplaats ontfutseld. Het is het lot van onze landgenoten. En het grote gevolg van de wedstrijd die MilaanSanremo is ge worden. H oe groot of klein de kopgroep op de Via Roma ook is, er zit altijd wel een absolute topspurter bij. En die heeft ons land niet meer.
Dat begrijpt zelfs Tom Boonen. Vijf maanden geleden lie t hi j in Qatar de hele Belgische ploeg nog zijn spurt voorbereiden, maar bi j Quick Step hoopt hi j vanmiddag vooral Gaviria netjes ‘af te zetten’ op de P oggio. W at voor Gilber t niet anders zal zi jn. N et zoals Stuyven laat weten zo lang mogelijk in de buur t van k opman Degenkolb te willen blijven. Ziedaar het grote probleem. Drie van de beste landgenoten, maar in Sanremo allemaal ‘in dienst van ’. Boek dan maar eens een Belgische zege. Spurt niet afwachten?
Andere opties? De spurt niet afwachten? In theorie kan het. Tim Wellens heef t er de vorm en he t talent voor. Zelfs Tiesj Benoot zal ervan dromen. M aar in de praktijk? De laatste k eer dat een renner solo de mee t haalde, was in 2008. En die heette niet toevallig Cancellara. En waar moe t je dan aanvallen? Op de Poggio? Dat is al van Furlan en 1994 geleden dat iemand dat nog succesvol k on afronden.
En dus k omen we toch maar weer bi j dezelfde naam uit. Die van Greg Van Avermaet, wel vaker Belgiës hoop in bange dagen. Z o ook deze k eer. Omdat je nu eenmaal altijd rekening moet houden met V an A vermaet – remember Rio. Maar ook omdat BMC een van die zeldzame ploegen is die he t zonder topspurter doet. Van Avermaet zal wel vol zi jn eigen kans mogen gaan. In de vlucht of in de spurt. En, zo traag is hi j nie t, je weet maar nooit dat de echte spurterstop het een keer flagrant laat afweten. Optimism is a moral duty.