De Koran, cocaïne en een kapmes
Aan he t eind van de ochtend lag het lijk er nog steeds. Naakt, met alleen een zwar te onderbroek aan, op een glanzend witte vloer met een rode bloedplas erom heen. Agenten hadden gele bordjes rondom zi jn stof felijk overschot neergeze t. Een rechercheur in een witte overall en met witblauwe plastic hoesjes om zijn schoenen nam foto’s. Bij de broodjeszaak recht tegenover waren de rolluiken al uren geleden neerge laten en de bezoekers in allerijl geevacueerd.
Ziyed Ben Belgacem (39) was die ochtend naar de luchtha ven Orly bi j P arijs gereden. H ij had zijn vader nog gebeld. ‘Ik heb iets stoms gedaan me t een agent ’, zei hij, aldus de vader . Dat klopte. ’ s Ochtends voor 7 uur had hi j vlak bij zijn huis ten noorden van P arijs vanuit zi jn auto een agent in het gezicht geschoten.
Daarna reed hi j naar een café waar hi j de nacht voordien ook was geweest, en schoot er wild in het rond. Hij zette zijn rit verder en vijf kilometer verderop zag hij een vrouw me t haar Citroën uit een garage rijden. Hij pikte de auto en reed ermee naar Orly , de luchthaven ten zuiden van Parijs.
Aan de telefoon klonk hij helemaal overstuur, aldus zi jn vader. ‘Zijn moeder begreep niks van wat hij zei.’ Maar eenmaal op het vliegveld ging hij niet hysterisch, maar juist afgemeten te werk. Belgacem park eerde de auto netjes in een park eergarage, liep naar de vertrekhal van de zuidelijke terminal, nam de trap naar de eerste verdieping en ging recht op zijn doel af: een patrouille van drie militairen.
‘Ik ben hier om te sterven voor Allah. Hoe dan ook: er zullen hier doden vallen’, riep hij op dat moment. ‘H ij was vastberaden, e xtreem gewelddadig en wilde zi jn plan helemaal uit voeren’, aldus openbaar aanklager François Molins.
Belgacem stor tte zich op de vrouwelijke militair en drukte zijn re volver tegen haar gezicht. Er ontstond een worsteling . H ij wilde he t automatische wapen van de militair afpakken en op dat moment schoten de andere militairen hem dood. Hij bleek naast zijn revolver ook een koran en een fles benzine bi j zich te hebben.
‘Hij was geen terrorist’, zei zijn vader gisteren. H ij was ook geen vrome moslim. ‘Hij bad niet en hij dronk.’ Wat er dan wel achter zijn aanval zat? ‘Alcohol en hasj.’
Belgacem, een kind van Tunesische ouders, groeide op in Vitr ysurSeine, een paar kilometer van Orly. De laatste jaren leefde hij in GargeslèsGonesse, ten noorden van P arijs. I n zi jn appar tement werden dit weekend bij een huiszoeking cocaïne en een kapmes gevonden.
‘Ik k wam hem weleens tegen, maar sprak hem nooit. Hij kwam niet sympathiek over ’, zei zi jn buurman Amid. ‘Hij was stilletjes’, zei een buur vrouw. ‘ Alleen ’s avonds stond hij weleens buiten een sigaret te rok en.’
Al van jongs af aan was Belgacem een crimineel. Als tiener beroofde hij met vrienden postkantoren en bankfilialen, meestal amateuristisch en slecht voorbereid. Bi j een bank kreeg hi j de kluis nie t open. Bi j een andere bank ging het alarm af en werd hij gearresteerd.
In de jaren erna k wam er ook drugshandel bij. In totaal bracht hij zo’n dertien jaar achter de tralies door. In de gevangenis zou hij in 2011 en 2012 als moslim geradicaliseerd zijn. Na de aanslagen in Parijs, in november 20 15, was er een huiszoeking, maar die leverde schijnbaar nie ts op. Belgacem kwam niet op de zogeheten Slijst, waarop onder anderen potentiële terreurverdachten staan.
De vader van Belgacem meldde zich na het hysterische telefoontje van zijn zoon zaterdag snel op het politiebureau. ‘Ik kreeg niet meteen te horen dat hi j was gedood. Dat hoorde ik pas later . Dat was wel schrikken, ja. Nu zit ik met de ellende.’