De fietsenmaker lapt fluitend uw fiets op. Maar de tweewieler die u voor een prikje koopt in de supermarkt of uw hippe fixie ziet hij liever niet komen. ‘Een fiets is er om te fietsen, niet om tegen een muur in een koffiebar te hangen.’

ijn job als fietsenmaker is een late roeping , maar ik heb altijd al zitten sleutelen aan mi jn fiets. T oen ik vi jf was, had ik al een koersfietsje. Ik heb me gespecialiseerd in plooifie tsen en in maat werk van stads en racefietsen – tot de wielen toe maak ik ze helemaal zelf. Er zijn goede fabrieksfietsen op de markt, maar je kri jgt een esthetische en functionele meerwaarde als je een fie ts helemaal op maat van iemands lichaam en ri jstijl kunt samenstellen. Al moet je dan wel rekenen op een budget van minstens 1.500 euro. ’

‘De meeste fietsenmakers hebben in de winter een pak minder werk, sommigen moeten zelfs hun deuren ti jdelijk sluiten. Dat is bij mij anders: een echte winterdip ken ik niet, omdat ik veel hardnekkige fietsers heb onder mi jn klanten. Die fie tsen door weer en wind naar het werk en blijven dus he t hele jaar door langsk omen. Een tweede categorie klanten zijn de echte fietsliefhebbers, die vijf, zes fietsen hebben en daar heel goed voor zorgen. Bij het minste probleem staan ze in paniek aan mijn deur. Op zondag, bij uitstek de fietsdag, krijg ik geregeld telefoons, en daar doe ik nie t moeilijk over.’

‘In de fietswereld zie je momenteel een sterke tweedeling. Enerzijds heb je de zogenaamde fie tssupermarkten, grote wink els die hun gigantisch aanbod alleen maar uitbreiden. Anderzi jds zi jn er de kleine ambachtelijke fietsenmakers, zoals ik, die op bestelling werk en. Ik heb een sterk e persoonlijke band me t mijn klanten. Sommigen zitten een uur lang in een hoekje van mijn atelier terwijl ik hun fiets aan het herstellen ben. V aak hebben we dan intieme gesprekken over hun familie en de liefde. Dit vak dwing t je om heel sociaal te zi jn.’

‘De fiets is niet langer het kneusje van de weg, maar hij mag best wat opgewaardeerd worden. Dan houd je er ook meer van, zorg je er beter voor en gaat hij langer mee. Als je een kwalitatieve fiets goed onderhoudt, kun je die probleemloos doorgeven aan de volgende generatie. Mijn eigen racefiets is zeven jaar oud, maar die zie t er nog alti jd uit als nieuw.’

‘Jammer genoeg draag t de V laming in het algemeen nog altijd veel te weinig zorg voor zijn fiets. Als je elke dag met de fiets rijdt, dan zou je om de vier maanden een nazicht moeten laten doen. Mensen maken hun fiets ook veel te weinig schoon. En met schoonmaken bedoel ik: alles. Ook de k etting, die je trouwens ook geregeld moet olien. Je wast jezelf toch ook als je vol modder hangt? Het ergste voor een fie ts is strooizout, dat vree t het metaal aan.’

‘Ik zie nog veel te veel mensen jrdien met te slappe banden. Dat is nie t alleen funest voor he t ri jplezier, maar je ri jdt ook heel snel lek. Ik erger me ook dood aan fietsers die zonder licht ri jden. Ze klagen over de onveiligheid op de weg , maar mak en zich niet zichtbaar voor de automobilist. Dat is waanzinnig.’

‘Ik weiger stee vast om een goedk ope fiets van de grote ketens of de supermarkt te herstellen. Uit principe, omdat ik het de grootkapitalisten niet gun dat ik hun rommel oplos. Maar ook omdat die fie tsen gewoonweg niet te repareren zi jn. Als je he t ene probleem hebt opgelost, valt er een dag later toch weer een ander li jk uit de kast.’

‘Die supermarktfie tsen li jken nieuw , maar in werkelijkheid zijn ze samengesteld uit oude of t weedekeuzefietsonderdelen, waarvan die k etens grote par tijen hebben opgekocht. Ze remmen niet goed en zijn in mijn ogen een gevaar op de weg. Een fiets van 100 euro is alsof je een auto van 500 euro zou kopen. Dat zou toch niemand vertrouwen?’

‘Bij iedereen die in mijn atelier binnenkomt, ki jk ik me teen naar hun benen. Ik meet hoe hun benen zich verhouden tot hun lengte. Het komt dus wel eens voor dat ik dames oprecht kan complimenteren met hun lange benen. En daar zi jn ze meestal heel tevreden mee (lacht).’

‘Volwassenen met te korte benen raad ik