NATUURLIJK IS HET GEEN ACCIDENT
Dat Belgische diplomaten voor Saudi’s stemmen, is officieel beleid
Het is moeilijk uit te leggen wat de VNcommissie voor de status van de vrouw echt doet om de vrouwenrechten vooruit te helpen. Maar het is onmogelijk uit te leggen dat ook België ja heeft gestemd om SaudiArabië er tot 2022 lid van te maken. Dat komt ervan, als je voor binnenlands gebruik de clash der beschavingen afkondigt, maar niet aftimmert wat dat buitenlands betekent.
Want het is natuurlijk geen accident dat de Belgische diplomaten voor de Saudi’s stemden. Het is officieel beleid. SaudiArabië is al decennia onze bondgenoot en vriend, en geen executies, geen zweepslagen, geen folteringen, geen enkele van de talloze schrijvers en activisten die gevangenzitten wegens hun vrije meningsuiting, hebben dat ooit kunnen veranderen. Vrouwen zijn er wezens zonder rechten, van wieg tot graf overgeleverd aan de almacht van mannen. Middeleeuws kun je dat niet noemen, dat doet de middeleeuwen onrecht aan. Toch heeft dat België nooit verhinderd om de Saudi’s in de Antwerpse haven te verwelkomen en hen wapens te verkopen. De plotselinge stemming in die vrouwenrechtencommissie was dus ook nu geen gewetenskwestie. De hele commandoketen van de Belgische diplomatie, tot en met het kabinet van de minister van Buitenlandse Zaken, zag er geen been in. Dat was buiten de cultuurclash gerekend die vooral Open VLDvoorzitter Gwendolyn Rutten dezer dagen luid afkondigt.
De regering maakt een belabberde indruk. Reynders staat te kijk als een minister die liever zijn diplomaten in de wind zet dan ootmoedig een fout toe te geven. Rutten komt over als een moralistische donquichot die tegen de grenzen van internationale realpolitik botst. Als onze vrijheden echt zo acuut bedreigd zijn als ze beweert, is het nalatig om de Saudi’s niet onmiddellijk de deur te wijzen. Dat wil ze nu ook, maar de regering volgt haar niet. De diplomatieke relaties blijven wat ze zijn.
Meer rek moet er niet komen tussen wat de leider van een regeringspartij vindt en welk beleid de regering voert. Straks wordt het nog een patroon: luid roepen dat onze identiteit en vrijheden acuut worden bedreigd, dat we daarom de dubbele nationaliteit moeten afschaffen, of de Saudi's onder druk moeten zetten, en dan stil vaststellen dat het niet kan, niet helpt of we de prijs niet willen betalen.
Premier Michel zegt dat hij lessen trekt. Hij kan beginnen met zijn eigen partij en zijn coalitiepartners te overtuigen nu echt een streep te trekken onder alle deals met Saudi’s. Dan praten we eindelijk over beleid dat meer is dan symboliek.