Vlaamse boskaart: diefstal of bosbescherming?
Zelden gezien in het Vlaams Parlement: een NVA’er verdedigde er gisteren minister Schauvliege tegen kritiek uit haar eigen partij.
‘Pure diefstal.’ Het openbaar onderzoek voor de kaart met Meest Kwetsbare Waardevolle Bossen van de Vlaamse regering nam geen al te beste start. Na klachten van burgers die hun bouwgrond plots zagen veranderen in beschermd bos, gingen parlementsleden van Open VLD en CD&V in de aanval.
‘Deze kaart is fout, leidt tot drama’s en moet worden aangepast’, zei Jan Dalemans, Open VLDburgemeester van HechtelEksel. Eind maart beschermde de Vlaamse regering met die boskaart 12.300 hectare ‘zonevreemd bos’ tegen kap. Die bossen liggen in bouw, industrie, of landbouwgebied. Daardoor verdwijnt jaarlijks nog zo’n 200 hectare zonevreemd en vaak waardevol bos.
Maar de kaart staat dus ter discussie. Ook Lode Ceyssens, CD&Vparlementslid en burgemeester van MeeuwenGruitrode, loopt er storm tegen. Hoewel een partijgenote, Joke Schauvliege, de bevoegde minister is. ‘De collega’s van de NVA zwaaiden onlangs met een bijl in het parlement omdat het allemaal snel moest gaan’, verklaarde Ceyssens. ‘We moesten snel knopen doorhakken. Terwijl wij altijd hamerden op voorzichtigheid. Kijk nu wat het resultaat is.’
Een en ander leidde tot een heel vreemde situatie: NVA’er en milieuspecialist Wilfried Vandaele verdedigde de boskaart van Joke Schauvliege tegen kritiek van een CD&V’er.
De minister van Omgeving blijft achter haar kaart staan. ‘We wisten dat er onnauwkeurigheden zouden bovenkomen’, legt ze uit. ‘Een bos dat schaduw geeft op een ander perceel kan ertoe leiden dat een zone een paar meter te ver wordt ingekleurd. Maar iedereen kan een bezwaar indienen, zo werkt de procedure.’
Schauvliege is het dus niet eens met Ceyssens, die wou dat het Agentschap Natuur en Bos elk perceel op voorhand ging bezoeken. ‘Daar hebben die mensen de tijd niet voor’, aldus Schauvliege.
‘Wat struiken en bomen’
Liesbeth Seegers, inwoner uit DilsenStokkem, begrijpt niet wat haar overkomt. ‘Op mijn grond staan wat struiken en bomen, maar het is geen bos’, zegt ze. ‘Onze bouwgrond ligt in een woonwijk.’ Onrechtvaardig? ‘Als dat klopt, lijkt het mij gewoon een typische onnauwkeurigheid’, merkt Schauvliege op. Seegers mag dus hopen dat haar bouwplannen toch nog kunnen doorgaan.
Maar niet iedereen die nu klaagt, zal gelijk krijgen. ‘De zonevreemde bossen liggen nu een maal soms op bouwgronden’, zegt Schauvliege. ‘En dan geldt het principe van de extra bescherming.’ De eigenaars krijgen, in tegenstelling tot nu, wel een compensatie. Al kan dat twee tot drie jaar duren en krijgen mensen slechts 80 procent van de waarde van hun grond terugbetaald.
Opvallend: wie na 2015 een bouwvergunning kreeg, mag toch niet meer bouwen op die stukken ‘zonevreemde bossen’. Er gaan binnen de regering wel stemmen op om die ‘onrechtvaardigheid’ weg te nemen.
‘We wisten dat er onnauwkeurigheden zouden voorkomen, maar iedereen kan een bezwaar indienen’ JOKE SCHAUVLIEGE Minister van Omgeving