Terwijl Clinton intussen nog minder populair is dan Trump, blijft ‘opa Bernie’ de meest geliefde politicus van Amerika

met een privéserver professionele emails had verwerkt.

De Democrate voelde zich ook geregeld het slachtoffer van seksisme, zoals dat van Julian Assange. Zijn klokkenluiderssite Wikileaks lekte emails van de Democratische partij, waaruit bleek dat de partijtop tijdens de voorverkiezing vóór Clinton en tegen Sanders had gesupporterd. En Obama krijgt dan weer het verwijt dat hij haar aanspoorde om Bernie Sanders zoveel mogelijk te sparen, omdat de Democratische partij Sanders’ kiezers nodig had.

Clinton haalt nu uitgebreid haar gram. Ze stelt Sanders voor als een politicus met hopeloos onrealistische plannen. Bovendien ‘nam Sanders niet deel aan de race opdat een Democraat het Witte Huis zou winnen, maar wel om de Democratische partij op stelten te zetten.’

De krasse senator uit Vermont is vast niet eens beledigd. Sanders zegt voortdurend dat de Democratische partij fundamentele verandering nodig heeft, en moet kiezen of ze ‘aan de kant van het volk staat, of aan de kant van Wall Street, de bedrijven en de farmaindustrie.’ Volgens Hillary Clinton moet Sanders kiezen of hij aan de kant van de Democraten staat, of niet.

Maar hebben haar woorden nog belang? Clintons rol in de actieve politiek is uitgespeeld. Deze uithaal naar Sanders gaat echter over de toekomst, vindt het magazine Politico. Het leest in Clintons aanval een waarschuwing aan de Democraten om de sleutels van de partij vooral niet aan hém te geven, en de progressieve vleugel niet de overmacht te gunnen.

Bernie Sanders kwam allerminst verzwakt uit de verkiezingsstrijd. Hij blijft erg zichtbaar, dankzij een socialemediateam dat voortdurend video’s post van zijn gepassioneerde tirades in de Senaat – filmpjes die onder jongeren ‘viraal’ gaan. Terwijl Clinton intussen nog minder populair is dan Trump, blijft ‘opa Bernie’ de meest geliefde politicus van Amerika. Anders dan Clinton kan Sanders wél nog een rol van betekenis spelen bij de presidentsverkiezing van 2020, hetzij als kandidaat, hetzij als campagnetroef van een andere progressieve kandidaat.

Zijn zichtbaarheid en populariteit geven hem invloed. Als onafhankelijke senator stemt Sanders vaak met de Democraten mee, terwijl hij de partij voortdurend onder druk zet om het afgesproken progressieve partijprogramma uit te voeren.

Niet iedereen in de partij is daarover even opgetogen. Al sinds de voorverkiezingen botsen Berniecraten en Democraten. De meeste Bernieaanhangers vinden – net als Sanders zelf – dat hij best zijn gewicht gebruikt om de Democratische partij van binnenuit radicaal te hervormen. Een minderheid van Bernieaanhangers droomt van een scheurlijst, met Amerika’s populairste politicus aan het roer, een idee dat de senator zelf niet genegen is.

YouTubekomiek Jimmy Dore vindt het hoog tijd voor zo’n nieuwe progressieve partij. ‘De Democratische partij “progressief” noemen, is alsof je Monsanto als een biologisch landbouwbedrijf omschrijft.’ Uit de zaal stijgen lachsalvo’s op.

De Democratische partij zit duidelijk met een probleem. Sinds de pijnlijke verkiezingsnederlaag is ‘eenheid’ het modewoord. Om de progressieven aan boord te houden, is zelfs een ‘eenheidscommissie’ opgericht.

En net tijdens die moeizame verzoeningsstrijd trapt Hillary na. ‘Bij mevrouw Clinton is het altijd de schuld van een ander’, reageert de Democratische campagnestrateeg Dave Heller. ‘De partij komt er wel uit. Die strijd tussen progressieven en meer conservatieven vindt bij elke verkiezing plaats. Dat stimuleert het democratisch debat. Bernie is een troef voor de partij. Hij vecht voor waardevolle ideeën. Hij weet dat hij dicht bij ons méér invloed uitoefent dan op zijn eentje. De progressieven zullen ons de rug niet toekeren. Trump drijft hen in onze armen.’

En hoe reageerde Sanders zelf op Clintons boek? Hij ‘kijkt liever naar de toekomst’, stond in een mededeling. Later deze week dient Sanders een wetsvoorstel in voor een gezondheidszorg naar Europees voorbeeld, waarbij de overheid basiszorg voorziet voor alle burgers. Met de Republikeinse overmacht in het Congres maakt die wet geen schijn van kans, maar dat is naast de kwestie. Sanders zal met dit progressieve wetsvoorstel andermaal het nieuws en het debat domineren – en zo Clintons promotietour formidabel doorkruisen.