Vuurwerk op het hoofdpodium
BRUSSEL I Tien jaar na zijn eerste Europese goal en na 322 wedstrijden als prof speelde Romelu Lukaku gisteren zijn eerste CLduel. En hij deed tegen Bazel wat van hem werd verwacht: scoren.
Vorig jaar blonk Romelu Lukaku al uit in het dubbele Europa Leaguetreffen tussen zijn vorige club Everton en Young Boys Bern met vijf goals. Nu mocht hij eindelijk aantreden op het hoofdpodium, op het kampioenenbal tussen de grote vedetten. Big Rom tussen de Big Boys, zijn jongensdroom die na tien jaar beuken tegen vooroordelen en kritiek dankzij zijn megatransfer van afgelopen zomer en de terugkeer van nieuwe broodheer Manchester United in de Champions League eindelijk bewaarheid werd. Zijn fiere, maar geconcentreerde blik tijdens het Champions Leagueanthem verried zijn battle plan: zo snel mogelijk het legendarische Theatre of
Dreams doen ontploffen en zo alle twijfels definitief van zich af knallen. Collectieve extase
Veel opwarming had het publiek in elk geval niet nodig: Lukaku’s eerste balcontact leverde na nauwelijks een minuut meteen een felbejubelde hoekschop op, dertien seconden later stond enkel een Zwitserse schouder de collectieve extase van een droomdebuut in de weg toen de Rode Duivel zijn halve volley iets voor de doellijn zag afwijken.
Een klein kwartier later was het opnieuw bijna zover: Lukaku dribbelde zich op kracht vrij tussen enkele Zwitsers ter hoogte van de halve cirkel, maar besloot te zwak op doelman Vaclik. Typisch Lukaku, hoorden we de eeuwige criticasters voor de buis zuchten: de echte groten knallen dan een extra gat in de Emmenthal. De beer uit Wintam liet het niet aan zijn strijdershart komen: na een halve kopkans sneed hij langs rechts voorbij zijn bewaker en schoof hij een weer messscherpe Myktarian de 10 voor de voeten. De Armeen mikte echter op de paal. Weg voorsprong, weg assist voor Big Rom. Twaalf minuten later was het wel prijs: Man U brak nog maar eens langs rechts door de Bazeldefensie en de voorzet van de heropgeviste Ashley Young werd door de Belg binnengebeukt. Zij het niet Lukaku: die fungeerde als bliksemafleider voor de hoog klimmende Marouane Fellaini – na een dik kwartier ingevallen voor de geblesseerde Paul Pogba – die de brilscore van het scorebord knikte.
Tussenrapport bij de theepauze voor le grand débutant: hard gewerkt, een paar kansen maar net niet. Typisch Lukaku, rolde er over de kwatongen.
Lang behielden die hun gelijk niet, want kort na de rust trok Danny Blind voor vanop links en aan de verste paal zette die andere Belgische toren zijn kop ertegen: 20 Lukaku. Zijn zesde in evenveel matchen als Red Devil, Old Trafford over de rooie, vuurwerk op en voor het podium. Nog geen tien minuten later deed de spits van 85 miljoen dat bijna nog eens over: weer na een verre voorzet vanop links, weer hij aan de tweede paal. Zijn mooi volgens het boekje naar beneden gemikte kopbal werd echter nog weggeveegd door de doelman. Pech, moesten zelfs de haters toegeven. Eindrapport: bergen verzet en gescoord: mission accomplished. (bc)