In onze agenda staan al concerten voor 2018. Misschien plannen we te veel. Leven we te weinig in het hier en nu. En zijn onze hobby’s niet interessant. Waarom zijn we vaak zo gefrustreerd over onze vrije tijd?

worden hun publicaties geteld. Dus stellen we meer eisen aan onze vrije tijd: we willen meer genieten buiten het werk.’

Dat genieten wordt verstoord doordat we zoveel willen. Films en expo’s zien, naar concerten en restaurants gaan, boeken en kranten lezen, sporten en mediteren, familie bezoeken en reizen, enzovoort. ‘De begeerlijkste dingen zijn bovendien schaars’, zegt Glorieux. ‘Er zijn maar zoveel kaartjes voor het Sportpaleis, het vakantiehuisje dat werkelijk alles mee heeft, is als eerste volgeboekt. Die moet je langer op voorhand plannen.’

‘We hebben veel meer middelen om dat allemaal te consumeren: we hebben er het geld voor en we weten hoe we tickets bestellen, waar we boeken kopen, hoe we films downloaden of naar boeiende steden of musea reizen. Het is alleen zoveel dat we het niet meer kunnen behappen. Maar tijd is een constante: er zijn net als vroeger maar 52 weken in een jaar.’

Een agenda van 2018 waar al tien data zijn ingevuld, geeft ons het gevoel dat we veel meer dan vroeger plannen. Ook dat klopt niet. ‘Een typisch voorbeeld is de gsm’, zegt Glorieux. ‘Vóór die er was, sprak je ’s ochtends met je partner af wie de kinderen van school zou halen en of die ook langs de supermarkt kon gaan. Nu bel je elkaar kwart voor vier om dan te ontdekken dat je allebei nog een vergadering hebt en niet weg kunt. Die onzekerheid levert stress op. Vroeger was het duidelijk: ik moet straks om vier uur weg want ik ga de kinderen halen.’

‘Moderne technologie heeft dat lastminutemodel in de hand gewerkt. Als ik vroeger naar een congres ging, was mijn paper vooraf helemaal klaar, want ik moest de slides vooraf maken en de kopietjes om uit te delen. Ik merk die fluïde, onbesliste dagindeling heel erg bij mijn kinderen. Als ik op zaterdag om vier uur vraag wat ze ’s avonds gaan doen, denken ze dat ze naar de bioscoop gaan, ‘misschien’. Om vijf uur wordt het toch iets gaan drinken, om zeven uur een optreden. Ze zijn voortdurend in communicatie met elkaar, maar daardoor