Berichten over een scoutsgroep ‘voor allochtonen’ leidden vorige week tot heel wat onrust. Nochtans bestaat zo’n afdeling al. De Antwerpse Syrische scouts gingen afgelopen weekend op kamp. ‘Door de scouts leren we België kennen’

The Sound of Music.

Het avondmaal hebben ze net achter de kiezen. ‘Kip met rijst’, zegt Elma (12), terwijl ze zich voorbereidt op de avondactiviteiten. ‘Superlekker!’

De zeven tot twaalfjarige meisjes van de Antwerpse Syrische Scouts zijn op weekend in het bos aan de Walravensbaan in Gierle, deelgemeente van Lille in de Antwerpse Kempen. Ze bestaan nog maar een half jaar, maar deden al elke zaterdag een activiteit. Net als zoveel andere scoutsgroepen gingen ze de voorbije zomer op kamp.

De polemiek over de oprichting van een scoutsgroep ‘voor allochtonen’ vorige week, hebben ze gemist (zie vooraf). Nochtans zou de commotie zich evengoed rond deze ‘Syrische’ afdeling hebben kunnen ontsponnen. Ook de leden van deze groep hebben allemaal een andere, diverse achtergrond. ‘Scouts en Gidsen Vlaanderen kent de groep’, laat woordvoerder Jan Van Reusel weten. ‘We staan met hen in contact en bespreken de wederzijdse verwachtingen.’

In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, bestaat de groep niet alleen uit Syriërs. ‘Ikzelf ben Palestijnse’, zegt leidster Tamara Jaradat (18). Ze is twee jaar in België en begint volgende week aan haar stage verpleegkunde in het StuIvenbergziekenhuis. ‘Er zijn kinderen van Syrische, Turkse, Marokkaanse en Oekraiense afkomst.’

Voertaal Arabisch

Veel meisjes zijn er dit weekend niet bij. Elma, Taja (9) en Lara (6) slapen vannacht in de blauwe tentjes die ze vanmiddag hebben opgezet. ‘Normaal telt onze jonge meisjesgroep veertien leden. Alle afdelingen samen – jongens en meisjes – hebben er een negentig tal’, zegt Jaradat. ‘Veel kinderen hadden dit weekend familiale ver plichtingen. Een aantal mocht van de ouders niet in tentjes over nachten. Tijdens de zomer was dat nochtans geen probleem. De ouders vertrouwen ons echt wel.’ Tussen de giechelende meisjes loopt ook Sivaj rond, een kleuter van 3,5. Hij vergezelt zijn moeder, leidster Caja (21).

Omdat de groep zo klein is, is de voertaal vooral Arabisch. ‘Tij dens andere activiteiten spreken we Nederlands’, zegt Jaradat. ‘Maar de aanwezige meisjes spreken allemaal Arabisch. Door hun moedertaal te spreken, voelen ze zich iets meer op hun gemak.’

Hoofdleider Rami Saii (36)