‘Hier moet ik over nadenken’

Na de korte heropleving zit AA Gent na de thuisnederlaag tegen Zulte Waregem nog dieper dan voorheen.

‘Ik vind het erg dat dit het voetbal is dat de supporters moeten aanzien. Zij hebben hier de goede tijden meegemaakt en zijn altijd achter ons blijven staan. Maar dit is niet mijn voetbal’, zei Hein Vanhaezebrouck over wat zijn ploeg tegen Zulte Waregem op de mat bracht. ‘Vraag maar aan Michaël Heylen (van Zulte Waregem, red.), die ik bij Kortrijk gehad heb. Ik heb nog nooit zo gevoetbald met mijn ploegen. Maar ik heb bij veel jongens twijfel gezien. Je bent AA Gent, er wordt verwacht dat je met zulke situaties kunt omgaan. Als coach, maar ook als speler. Asare en Milicevic waren uitzonderingen, maar ik heb geen drive, initiatief of verantwoordelijkheid gezien. Dan ben je als trainer een beetje machteloos tijdens een wedstrijd. Ik heb drie wissels ineens doorgevoerd om het proberen te keren, maar ik kan er geen zeven wisselen.’

Achterstand door misverstand

AA Gent kwam vroeg op achterstand door een misverstand tussen Gigot en Dussenne en kon nooit een vuist maken. Balbezit ten over, maar geen ideeën of kansen. Hein kon zich niet associëren met zijn spelers op het veld en twijfelt of hij dit tij nog kan keren, een nieuwe plotwending in het horrorverhaal waarin AA Gent dit seizoen is beland. Wekenlang was de vraag hoelang de Buffalo's door wilden met Vanhaezebrouck. Voorzitter Ivan De Witte nam de twijfel voor Oostende weg, nu is een nieuwe vraag relevant: wil Vanhaezebrouck nog door met AA Gent? Met Anderlecht op de loer is dat een bijzonder ongemakkelijke situatie voor het Gentse huishouden. Opnieuw. AA Gent won dan wel in Oostende en Geel, maar is terug naar af.

Diepe zucht

Op de expliciete vraag of Vanhaezebrouck nog gelooft dat hij het tij kan keren, antwoordde de coach na een diepe zucht: ‘Dat zullen we zien. Ik moet eens goed nadenken over hoe de zaken zijn verlopen en momenteel verlopen. Ik moet even tijd hebben om dit te analyseren en te evalueren. Wat ik daarmee bedoel? Ik moet de zaken met de groep bekijken. Waar staan we? Ik denk te weten wat we missen, maar misschien heeft de groep andere ideeën. We zullen zien.’

De visie van Vanhaezebrouck is duidelijk. Het ligt niet aan de coach of het systeem. Vanhaezebrouck twijfelt, maar niet aan zichzelf of zijn ideeën. ‘Het heeft met voetbal te maken. We proberen nog steeds om onze spelers zo te zetten dat ze kunnen voetballen, maar dan moeten ze het doen natuurlijk. Er waren spelers die in de eerste helft vijf, zes keer de bal moesten raken voor die naar het volgende station ging, vaak dan nog lateraal of achteruit. Het is anders geweest. We hebben ooit in één of twee tijden vooruit of diagonaal naar de andere kant gevoetbald. Dat is weg. Er is niets met het systeem of de coach of dergelijke zaken, maar met het gevoel van de spelers. We zijn AA Gent. We zijn, met alle respect, geen Cercle Brugge of Leuven. Als we in eigen huis geen initiatief meer nemen, niet durven, geen risico’s nemen, dan hebben we een probleem. Dan word je maar een gewone ploeg. Hoeveel keer hebben we geprobeerd om een beslissende bal te spelen? Je kunt erop trainen, maar als coach sta je tijdens de wedstrijd aan de kant.’

Anderlecht

De klacht van Vanhaezebrouck klinkt als de klacht van het Anderlechtpubliek. Ze willen voetbal zien. Die ene vraag werd opnieuw gesteld, voor de vierde keer al sinds het ontslag van Weiler in de hoofdstad. Opnieuw gaf Vanhaezebrouck hetzelfde antwoord nog voor het woord Anderlecht was gevallen. ‘Je hoeft de vraag niet te stellen, ik zal daar niet op antwoorden. Ik ben er nu niet mee bezig.’

AA Gent zit intussen in vieze papieren. Playoff 1 wordt een heikele zaak. ‘Ik denk niet dat we nog tien punten gaan goedmaken op Zulte Waregem. Er zijn nog andere ploegen die we misschien kunnen inhalen, maar het wordt een zware opdracht.’

Temeer omdat eerst ook het vertrouwen van de fans opnieuw gewonnen moet worden. De Gentse fans zagen dit seizoen nog maar één goal van de thuisploeg in de Ghelamco Arena, een strafschop van Milicevic tegen Racing Genk, en toonden na de match hun ongenoegen over de dramatische prestaties. Hierbij moest Esiti het vaak ontgelden. Na afloop toonde de middenvelder weinig begrip voor de reactie van de achterban. ‘Ik was niet verrast door hun reactie, maar begrijp het niet zo goed. Dit doet natuurlijk pijn, want ik werd tot nu toe steeds hartelijk behandeld door onze fans.’