Een mening die niet kan worden geformuleerd in 140 tekens, komt nog amper aan bod: dat is de erfenis van elf jaar Twitter. Nu gooit het berichtennetwerk die grens overboord. Wat zijn de gevolgen voor Twitter en voor het politieke en maatschappelijke debat

Dit keer is het ernst: Twitter offert de limiet van 140 tekens op. Een beperkte groep gebruikers kan nu al tweets van 280 tekens versturen. Het is de bedoeling dat de rest van ons spoedig mag volgen.

De reacties variëren van uitgelaten over sarcastisch tot heel, heel, heel boos – dit is tenslotte Twitter. Oprichter en baas Jack Dorsey schrijft in zijn allereerste lange tweet dat hij ‘fier’ is op hoe zijn team ‘op een doordachte manier een echt probleem heeft opgelost waar mensen die proberen te tweeten, mee kampen’.

Op de blog van Twitter werd dat ‘probleem’ uit de doeken gedaan. Wie in het Japans schrijft, kan probleemloos zijn gedachten in één tweet formuleren, schrijft product manager Aliza Rosen. ‘En dat is omdat je in talen als het Japans, Koreaans en Chinees ongeveer tweemaal zoveel informatie per teken kunt meedelen als in veel andere talen zoals Engels, Spaans, Portugees en Frans’. Talen waar elke letter voor maar één klank staat, hebben een ‘nadeel’, en dat onrecht moet worden aangepakt. In de hoop dat dit meer mensen aan het tweeten zet – want daar gaat het om.

Twitter mag dan een erg zichtbare rol spelen in het politieke debat, het brede publiek hing er eigenlijk nooit rond. Al jaren blijft het netwerk steken bij zo’n 300 miljoen gebruikers, terwijl Facebook inmiddels naar 2 miljard is doorgeschoten. Erger: Twitter slaagt er niet in om winst te maken. Er moet dus íéts veranderen.

En Twitter heeft nog een ander probleem. Namelijk de toon van het debat. Die is vaak hard en ongenuanceerd. Dat leverde het netwerk de afgelopen twee jaar stijgende kritiek op, en het houdt waarschijnlijk heel wat mensen weg. Die harde toon