Het wordt stilaan een traditie. Elk schooljaar staat verbaasd te kijken naar de facturen met torenhoge bedragen voor allerlei uitstapjes. De school, het nieuwe reisbureau
In de lagere school is er de maximumfactuur. Boven op de maximumfac tuur voor schoolmateriaal en eendaagse uitstapjes zijn er meerdaagse uitstappen en interessante extraatjes zoals boeken en tijdschriften. Gelukkig beperkt die maximumfactuur de onkosten nog enigszins en be talen we, opvang niet inbegrepen, voor de drie jongste kinderen samen ‘maar ’ 500 euro per jaar
Maar die factuur bestaat niet in het secundair onderwijs. In eerste instantie zi jn er de peperdure en vri j chaotische leer werkboeken, die slechts voor de helf t gebruikt worden, en de uitstapjes. In het tso en bso, waar vaker kinderen van kansarme gezinnen schoollopen, moe ten ouders ook nog eens dure outfits en gereedschap aankopen.
Bergwandelschoenen
Volgens een studie van he t Hiva kostte een schooljaar in he t secundair onderwijs in 2008 gemiddeld net geen 1.000 euro. Tijdens de talrijke infoavonden en opendeurdagen die we afschuimden, kon vreemd genoeg amper één school aantonen welke studiekosten ze jaarlijks aanrekent. Alle scholen pakken wel sterk uit met hun facultatie geen blaren krijgen, wat met nieuwe bergwandelschoenen wel zo zou zi jn. K oppig weigerde ik de dure schoenen aan te schaffen, maar de datum naderde en de druk op mijn dochter vanuit school werd groter.We hebben de schoenen dan toch maar op het nippertje aangekocht.
Vol is vol
Het tweede jaar begon nog turbulenter. Op de vooravond van het eerste oudercontact kwam een berichtje binnen over een uitstap naar W alibi op zondag . M et he t vriendelijke, maar zeer nadrukk elijke verzoek dat zo veel mogeli jk kinderen mee konden gaan, ook al mag de school dat niet verplichten. Die hoef t dat ook nie t te ver plichten. Door sociale druk willen de kinderen er dolgraag bi j zijn.
Tijdens het eerste oudercontac t kregen we na een uiteenze tting over Smar tschool en nieuwe e valuatievormen, de meest imposante slides van de a vond te zien. Nie t alleen Walibi bleek op he t programma te staan, maar ook een heleboel andere weekenduitstappen. ‘Hoera, we gaan niet alleen in de weekends op stap met de kinderen, we doen dat ook in de vakanties. In de paasvakantie gaan we op skireis en in juli op een drielandentocht. En wees er snel bi j, want vol is vol!’
De kinderen kregen de dag erna dezelfde enthousiaste uitleg . Het gevolg? Opnieuw een smekende dochter aan tafel ’ s avonds. De inkomprijs van Walibi was een lachertje in vergelijking met de 25 keer duurdere skireis.
Het is geweldig dat scholen kinderen op een informele manier met elkaar laten omgaan buiten de schoolmuren. Maar ze mogen geen reisbureau worden. Ze moe ten een sociaaleconomisch verantwoord beleid voeren, gelijke kansen bieden aan iedereen en ouders nie t nodeloos op k osten jagen.
Niet alleen Walibi staat dit jaar op het programma, maar ook een dure skireis