Zitten en zwijgen

Jackie

Chan en Pierce Brosnan gaan op de vuist in The foreigner, die volgende week in onze filmzalen uitkomt. Ik had u graag ver teld of u die seniorenstri jd moet gaan bekijken. Helaas, er was geen persvisie. Er zi jn wel avantpremières, maar ‘plaatsjes voor de pers zi jn er daar niet helaas’.

Als iets niet mag, is he t des te aanlokk elijker: dit moet wel een héél slechte film zi jn. Of is he t net een miskend meesterwerk van de regisseur van de Bondfilm Casino royale? Zie mij popelen.

Persvisies zijn een simpele deal. I n ruil voor het voorrecht om de film wat eerder te zien, verschijnt in de krant een stuk erover . Soms is dat gratis promotie voor de film, soms nie t. Het kan niet altijd prijs zijn.

Steeds meer filmverdelers schamen zich echter zo over hun spul dat ze geen persvisies meer organiseren. Ze willen alti jd prijs hebben. Een recent voorbeeld is Jigsaw, de achtste afle vering in de horrorreeks rond Saw. Maandag ging he t gerucht onder filmcritici dat er die dag in he t grootste geheim een privéver toning van zou zi jn. Wie was daar welk om? Geen journalisten. Het werd al spannend nog voor iemand de horror film gezien had.

Het is ieders recht om te beslissen of je journalisten uitnodigt of nie t. Maar het zegt wel wat over hoe hoog je de vri je pers in he t vaandel draagt. In dat wereldbeeld dienen critici alleen om te jubelen over goede films, en te zwi jgen over de rotzooi die over achteloze ki jkers wordt gekieperd. Is dat waarom u wel eens een filmrecensie leest? Het is alleszins nie t waarom ik ze schrijf.

The foreigner is een BritsC hinese coproductie, maar zo’n kijk op de pers doe t toch vooral Chinees aan. G elukkig kunnen journalisten in dit land wel nog zelf een tick et kopen en alsnog een stuk te schri jven. Maar dat verschijnt dan wel te laat: tegen dan heef t de film zi jn openingsweekend al bee t, zonder ruis van enige negatieve kritiek. Daarom dit stuk.

Steeds meer filmverdelers schamen zich zo over hun spul dat ze geen persvisies meer organiseren