Sms’jes, meerdere sim-kaarten en valse Twitteraccounts

In de communicatie over het ‘ontslag’ van Bart De Pauw werden alle wapens in de strijd gegooid. Tot het parket de zaak naar zich toetrok.

BRUSSEL I Vorige donderdag om halfzeven ’s avonds kreeg Bart De Pauw telefoon van de VRT: de communicatie over de stopzetting van de samenwerking kon niet meer worden tegengehouden, hij zou om zeven uur worden opgebeld door De Standaard, de VRT zou de volgende ochtend een persbericht uitsturen. De Pauw koos voor de vlucht vooruit en stuurde prompt de intussen bekende videoboodschap de wereld in. Die had hij dezelfde dag opgenomen, kort na de middag.

Het was een sterk staaltje crisiscommunicatie, de VRT was in snelheid gepakt. Even later zat VRTwoordvoerder Bob Vermeir wat verweesd in De afspraak bij Bart Schols, waar hij zich ‘om juridische redenen’ op de vlakte hield over de inhoud van de aantijgingen, en verwees naar de ‘geruchten’ en de ‘dossiers tegen De Pauw waar de kranten mee bezig waren’.

De volgende dag nam ceo Paul Lembrechts de communicatie over: hij gaf wél meer details: het ging om honderden smsberichten met pornografische inslag, De Pauw gebruikte ‘meerdere simkaarten’ om zaken verborgen te houden.

Of die hardere communicatie er kwam nadat De Pauw veel steun had gekregen op sociale media, is niet geweten. Feit is dat in de voorafgaande communicatie aan De Pauw zelf ook weinig details werden vrijgegeven, en dat de VRT ook daarin verwees naar argumenten buiten het eigen dossier om. De Standaard kon de email inkijken die de juridische dienst van de VRT naar De Pauw stuurde. Daarin staat onder meer: ‘Naast enkele meldingen gonsde het sinds het losbarsten van de affaireWeinstein van de geruchten, en werden er in de pers ook dossiers aangelegd. Het risico op controverse was daardoor groot genoeg om de samenwerking stop te zetten.’

Een crisisapp

De Pauw kreeg die mail van de juridische dienst van de VRT, enkele dagen nadat hij het nieuws te horen had gekregen tijdens een gesprek met Paul Lembrechts, ceo van de VRT, en Peter Claes, directeur Media.

Enkele dagen later volgde een tweede bijeenkomst op de VRT. Toen zat De Pauw samen met zijn advocaat aan tafel tegenover Diane Waumans, de integriteitsmanager van de VRT, Tilly Saeys, de preventieadviseur, en een medewerkster van de juridische dienst. Ook in dat gesprek, waarvan

De Standaard een opname kon beluisteren, werd alleen in vage termen over de aantijgingen gesproken. Over de inhoud van de sms’en werd in het gesprek niets gezegd. Ook het gebruik van meerdere simkaarten, waarover ceo Paul Lembrechts het vrijdag

in De ochtend op Radio 1 had, komt niet ter sprake. Ook het aantal klachten houdt Saeys angstvallig geheim. Als de advocaat van De Pauw vraagt of het er meer of minder dan tien zijn, krijgt hij geen antwoord.

De term ‘stalking’ wordt in dat gesprek niet gebruikt.

Dat woord gebruikt De Pauw eigenaardig genoeg zelf als eerste, in zijn videoboodschap – misschien heeft Lembrechts het woord in het eerste gesprek ook gebruikt, daar hebben we geen weet van. Maar ook in het persbericht dat de VRT donderdagavond nog uitstuurde, wordt de term niet gebruikt. Of De Pauw de term met opzet zelf ‘lanceert’, is niet duidelijk.

In ieder geval heeft de slimme crisiscommunicatie van De Pauw ook nadelen. Zo kan hij moeilijk nog een klacht voor laster en eerroof indienen, aangezien hij de feiten zelf aan het licht heeft gebracht. De Pauw

‘Al snel na het losbreken van de commotie rond De Pauw doken vreemde Twitteraccounts op. Ze zijn allemaal heel recent aangemaakt. De meeste tweets verdedigen hem’ KENNY VERMEULEN Social media creative

laat zich inzake communicatie momenteel bijstaan door Eveline De Ridder van het communicatiebureau Whyte. Dat bureau is gespecialiseerd in crisiscommunicatie, op zijn website prijst het zelfs een ‘crisisapp’ aan, voor al uw crisiscommunicatie op uw smartphone. De Ridder adviseerde De Pauw onder meer bij het maken van de video.

Sociale media zwijgen niet

Nu het parket een onderzoek is gestart, verkiezen beide kampen er het zwijgen toe te doen. Maar de sociale media leg je niet zomaar het zwijgen op. De voorbije dagen viel daar een vreemd fenomeen waar te nemen.

‘Al snel na het losbreken van de commotie rond De Pauw doken vreemde Twitteraccounts op’, zegt social media creative Kenny Vermeulen. Na tien minuten zoeken, vond hij er een twintigtal waarvan hij kan stellen dat ze fake zijn.

‘Ze zijn allemaal heel recent aangemaakt, sommige pas in november. Ze hebben weinig of geen volgers en hun profiel is leeg. De profielfoto duikt nergens anders op het internet op en er zijn geen Facebookaccounts van terug te vinden. Vanuit al die accounts werden alleen tweets verstuurd over Bart De Pauw.’

‘De grote meerderheid van de tweets verdedigt hem, sommige zijn neutraal, maar er is er geen die De Pauw of zijn gedrag op de korrel neemt. Meestal stond de hashtag #bartdepauw vooraan in de tweets. Het gaat daarbij echt om een stramien.’

Volgens Vermeulen werden de tweets telkens verstuurd door iemand die Twitter als medium heel goed vatte. ‘Ook dat is zeer uitzonderlijk. Iemand die voor het eerst een nieuwe technologie gebruikt, heeft die vaak niet meteen perfect onder de knie. Hier was dat wel het geval. Opmerkelijk.’

Het is niet geweten of De Ridder van Whyte hier de hand in heeft. Vermeulen wil geen conclusies trekken. ‘Het kan toeval zijn, maar het blijft hoogst uitzonderlijk.’