Isabelle A en het Nwoord
Twee dingen herinneren wij ons uit 1991. Of nee, drie, maar die schaamluizen waren snel behandeld. De andere twee zijn Zwarte Zondag, toen het Vlaams Blok zijn eerste grote verkiezingsoverwinning behaalde, en ‘Blank of zwart’, het liedje waarmee het Gentse volksmeisje Isabelle Adam zich toen in de gunst van antiracistisch, weldenkend Vlaanderen wist te zingen. Zestien was ze, en ze maakte tijdens ‘Blank of zwart’ dezelfde huppelende danspasjes als het jaar voordien, toen ze alle tienerjongens wild maakte met haar Gentse schraapr in ‘Hé lekker beest’. Verwarrend, maar niet onaangenaam.
‘Blank of zwart’ kwam precies op het juiste moment. Vlaanderen was in shock, moet u weten, en zo’n onschuldig wicht dat de moed had een antiracistische protestsong te brengen, hoe banaal en naïef ook, daar trokken we ons aan op. We vergaten daardoor op de tekst te letten. Het was ons nooit opgevallen, tot Isabelle dinsdagavond in De ideale wereld zat en er een geintje van werd gemaakt: in de eerste strofe valt het woord ‘neger’. Het huis is zo versleten / Maar voor een neger een buitenkans / Nog liever vlooienbeten / Dan in ’t thuisland de dodendans.
Was dat in 1991 nog een aanvaardbaar woord, neger? We durven het te betwijfelen. We zullen het maar aan de dichterlijke vrijheid van tekstschrijver Jan De Vuyst toeschrijven. In ieder geval heeft zelfs Isabelle al een tijdje door dat het niet past: als ze het nummer live brengt (brengt Isabelle A nummers live?) dan zingt ze iets anders. Wat precies, dat kwamen we niet te weten.
Op de Night of the Proms wel, want voor die optredens heeft Isabelle de tekst laten actualiseren. U weet wel, met de vluchtelingenproblematiek en zo. ‘Hoe die met te veel in een klein bootje worden geduwd’, duidt ze in Het Nieuwsblad. Om van die vlooienbeten nog te zwij
gen. En de schaamluizen.