Een mooie oude dag voor elke Belg

Elk jaar opnieuw drukt de Studiecommissie voor de Vergrijzing ons land met de neus op de feiten. Sinds 2001 becijfert ze jaarlijks de impact van de vergrijzing op onze sociale zekerheid. Naarmate de bevolking veroudert, rijzen de kosten voor pensioenen en gezondheidszorg verder de pan uit. Ook al compenseren de lagere uitgaven voor kinderbijslag of werkloosheid dat wat, de totale extra kosten blijven gigantisch. In 2030 lopen die al op tot 7,8 miljard euro per jaar. Op het hoogtepunt van de vergrijzing – in 2040 – zal dat 13,8 miljard zijn. De Studiecommissie verwacht dat de kosten nadien opnieuw zullen dalen, maar die top moeten we sowieso eerst ronden.

De regering probeert onder meer met haar hervorming van de pensioenen de kosten te drukken. Langer werken is de boodschap. Symbolisch daarvoor is de beslissing van de regeringMichel om de pensioenleeftijd vanaf 2030 op te trekken tot 67 jaar. ‘Mensen langer laten werken, is het pad dat we moeten bewandelen’, beaamt Jan Verschooten, de ondervoorzitter van de Vergrijzingscommissie. ‘Maar wat mij stoort, is dat men nu eens hier wat knabbelt en dan weer daar wat. Dat creeert veel onrust en leidt tot het omgekeerde effect. Ik ben zelf een zestiger en ken veel leeftijdsgenoten die sneller met pensioen zijn gegaan om het zekere voor het onzekere te nemen. Wat ik mis, is een globaal debat over onze sociale bescherming. Dat is een verantwoordelijkheid van de politici, maar evengoed van de sociale partners.’