Waarom May beter dicht bij EU blijft

Theresa May en Donald Trump vechten verbaal een robbertje uit. Wat zijn de gevolgen voor de toekomstige diplomatieke relaties?

VAN ONZE REDACTEUR DOMINIQUE MINTEN

BRUSSEL I Het zat er natuurlijk aan te komen. Toen Theresa May woensdag Donald Trump op de vingers tikte voor het retweeten van islamofobe tweets, wist iedereen dat ze een antwoord kon verwachten. De Amerikaanse president laat zich niet berispen.

‘Focus niet op mij, let liever op het verwoestende Radicale Islamitische Terrorisme in het Verenigd Koninkrijk’, antwoordde hij via zijn geliefkoosde kanaal. Al slaagde hij erin de tweet te richten aan een verkeerde ‘Theresa May’, toch kwam de boodschap in GrootBrittannië keihard aan.

Voorzitter John Bercow liet de kwestie meteen behandelen in het Lagerhuis. Daar werd Trump op een nooit geziene manier aangevallen. Hij werd uitgescholden voor ‘fascist’, weggezet als ‘dom’ en ervan beschuldigd ‘het kwaad te verspreiden’. En het was niet alleen de Labouroppositie die zich liet gaan, ook Conservatieve parlementsleden waren hard. May zelf gaf geen krimp: ‘Ik blijf erbij dat de retweets fout waren’.

Tot zover de speciale vriendschap tussen het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten? Premier May was in januari de eerste Europese regeringsleider die een bezoek bracht aan Trump. Ze bleef toen maar herhalen dat de twee landen een ‘speciale relatie’ hebben en dat die na de Brexit waarschijnlijk nog belangrijker wordt

Zelfs The Sun voerde een rist slimme mensen op om de diplomatieke crisis te duiden. Die wezen erop dat op lange termijn de speciale relatie kan blijven bestaan, maar dat Londen niet te veel moet rekenen op Washington zolang Trump in het Witte Huis zit.

Appetijt

En dat kan de regeringMay wel eens zuur opbreken. Die hoopt immers dat ze snel een handelsakkoord kan tekenen met de VS dat de Britse economie uit het Brexitdal moet helpen. Liam Fox, May’s minister van Buitenlandse Handel en een harde Brexiteer, zei het eerder deze maand nog. ‘Als we de EU verlaten, hebben we een unieke gelegenheid om de relatie met onze grootste handelspartner te versterken. We moeten gebruikmaken van de Amerikaanse appetijt voor diensten en goederen.’

Maar is die appetijt er echt? Julian Borger, de chef buitenlandse relaties bij The Guardian, twijfelt er sterk aan. ‘Er is geen overtuigend bewijs dat Trump echt geeft om de speciale relatie. Zelfs zijn Schotse moeder maakt hem niet zo sentimenteel dat hij het VK snel een speciaal handelsakkoord zal geven. Zijn politieke bestaan is immers gebaseerd op ontoegeeflijkheid bij zulke onderhandelingen.’

Misschien kan May toch beter haar geld zetten op een goede deal met EU. Want ook in andere heikele internationale kwesties zit May veel meer op de lijn van de EU dan van Washington. Ook zij wil dat het nucleair akkoord met Iran overeind blijft en dat het klimaatakkoord van Parijs uitgevoerd wordt. En van Poetins gestook op sociale media krijgt ze koude rillingen.

In het Britse Lagerhuis werd Trump gisteren dom genoemd, en uitgescholden voor fascist