Dromen van Spanje

Het Kremlin is vandaag het middelpunt van de voetbalwereld. Ongeveer één miljard mensen zitten vanmiddag om 16 uur voor de buis voor de loting van de WK-eindronde 2018.

De schoonheid van het centrum van Moskou met zijn Kremlin, Rode Plein en Mausoleum van Lenin staat in schril contrast met het dramatische verkeer dat geen meter vooruit gaat. Ook de hunkering van alle deelnemende landen om de afloop van de loting te kennen staat lijnrecht tegenover het enthousiasme dat de Russen over het komende WK in hun nu besneeuwde land uitstralen. Geen blije gezichten als het onderwerp ter sprake komt, geen vlaggetjes die bij vorige WKlotingen de straten sierden. Gelukkig is er vanavond het Kremlin, de onvoorspelbare Diego Maradona en het besef dat de grootste show ter wereld, het WK voetbal, vanavond begint.

De loting. Het ritselen van weleer is toch weer een beetje loten geworden. Er zijn dwingende richtlijnen maar onder Sepp Blatter als Fifavoorzitter hebben we erger meegemaakt. Toen was het een 20 minuten durende schijnbeweging die volledig ondergeschikt was aan een potsierlijke show in dienst van persoonsverheerlijking. Hopelijk bakken de Russen en de huidige Fifavoorzitter Gianni Infantino er wat beters van. Verbaasd

We waren de jongste dagen een beetje verbaasd dat zowat iedereen Spanje als te mijden tegenstander voor de Rode Duivels in de groepsfase noemde. Waarom toch? Spanje is ideaal als we wat verder kijken.

Argument één: de landen die de Belgen in de groepsfase tegenkomen, kunnen ze voor de rest van het tornooi niet meer treffen.

Argument twee: de Spanjaarden staan bekend als trage starters, zoals in 2010 toen ze wereldkampioen werden nadat ze de eerste wedstrijd tegen Zwitserland met 21 hadden verloren. Dat werd nog eens onderstreept op het WK van vier jaar geleden in Brazilië. In de eerste wedstrijd een 51 rammeling van Nederland. Meer: Oranje was gelanceerd en werd uiteindelijk derde. Argument drie: behalve die twee keer dat de vorige Spaanse generatie Europees (2008 en 2012) en wereldkampioen (2010) werd, geraakte Spanje sinds 1964 telkens maar maximaal tot in de kwartfinale op een groot tornooi. Hoezo, tornooiploeg?

Argument vier: als Spanje in de groep van de Belgen terechtkomt ontlopen de Duivels uit Pot 3 al zeker de stoere, stugge en saaie Scandinaviërs uit IJsland, Zweden en Denemarken, net als Servië, de sterkste uit Pot 4. Er mogen immers niet meer dan twee Europese landen in één groep.

Ver van onze bedoeling om Spanje een eitje te noemen, maar in een groep met ook nog pakweg Iran (Pot 3) en Panama, ZuidKorea of SaoediArabië (Pot 4) is de ploeg van Ramos, Piqué, Isco, Iñiesta, Busquets, Silva... het mooiste cadeau dat de Duivels kunnen krijgen.

En, wie de beste van de wereld wil worden, moet toch iederéén kunnen verslaan?

Wie de beste van de wereld wil worden, moet toch iederéén kunnen verslaan?