Waarop wachten werkgevers?

Enkele HOOGLERAARS vinden dat initiatieven die discriminatie op de arbeidsmarkt willen tegengaan, een kans moeten krijgen. Zeker als ze wetenschappelijk onderbouwd zijn.

hoe de organisatie werkt? Iemand die hen een paar weken de tijd gaf om hun plaats te vinden?

Kloof

Het voorstel van het gemeenschapsonderwijs om anderstalige leerlingen hun moedertaal op school te laten gebruiken, maakte heel wat los (DS 27 november). Laten we dit debat voeden met wetenschappelijke bevindingen. Dat moet op een open manier gebeuren, met een presentatie van de sterkten en zwakten van elke studie en een genuanceerde interpretatie van de resultaten. Onderzoekers van het Centrum voor Taal en Onderwijs in Leuven tonen in deze krant hoe wetenschappers een bijdrage kunnen leveren (DS 29 november). Komt het gebruik van een andere taal (op de speelplaats of in de klas) de verwerving van het Nederlands ten goede of niet? Draagt dit initiatief ertoe bij dat leerlingen zich beter voelen op school en daardoor de leer- prestaties voor andere vakken de hoogte ingaan? Dat zijn de sleutelvragen.

De Pisa-studies tonen aan dat de kloof in leerprestaties tussen kinderen met Belgische ouders en die met ouders met een migratieachtergrond het hoogste is van heel Europa. Dat moet tot nadenken stemmen. Het minste dat we kunnen zeggen, is dat het beleid van de laatste jaren er niet in slaagt die kloof te dichten. Zouden we niet beter openstaan voor organisaties die eens iets anders willen proberen? In het bijzonder als ze een nieuwe piste bouwen op degelijk, genuanceerd wetenschappelijk onderzoek? Waarom zijn we zo bang om iets nieuws te proberen?

Een collega die zegt dat ‘de zwarte die klus wel kan opknappen’ zou meteen op het matje geroepen moeten worden

Burundese, Congolese en Rwandese immigranten zijn gemiddeld hoger opgeleid dan Belgen. Tachtig procent van hen werd al eens geconfronteerd met discriminatie en racisme. Zij die een job hebben, zijn vaak onder hun niveau tewerkgesteld. Dat blijkt uit een onderzoek van de Koning Boudewijnstichting bij 800 Burundese, Congolese en Rwandese immigranten, uitgevoerd door collega’s van de VUB, UCL en Université de Liège (DS 23 november). De harde feiten tonen aan dat immigranten sterk ondergewaardeerd worden in onze samenleving en in het bijzonder door rekruteerders. Wanneer gaan wij dat eindelijk eens onder ogen zien?

Uit eigen contacten weten we dat deze bevolkingsgroep zich goed bewust is van de discriminatie die ze te beurt valt. Ze kent de subtiele mechanismen die Vlamingen aanwenden om ze te discrimineren. Onderzoek op de huurmarkt, in winkels en bij sollicitaties toont aan dat het niet gaat om een subjectief gevoel. Een grote groep onder hen doet veel moeite om Nederlands onder de knie te krijgen, maar voelt dat het nooit genoeg is. Afrikaanse afgestudeerden vertellen ons dat ze naar Canada emigreren omdat ‘het in België gemakkelijker is een werkloosheidsuitkering te krijgen dan een job te vinden’ of ‘dat hun broer die een doctoraat heeft, nu met de taxi rijdt’. Netwerk opbouwen

Werkgevers herhalen dat ze de juiste profielen niet vinden. Waarop wachten ze om werkzoekende migranten aan te werven? Waar zijn ze bang voor? Dat ze de soft

skills missen die zo belangrijk zijn op de arbeidsmarkt? Kan zijn, want onze Belgische afgestudeerden vinden snel een job door het netwerk dat ze opbouwen, een netwerk dat de Afrikaanse migranten niet hebben. Waarom kan een grote organisatie geen programma opzetten dat speciaal gericht is op Afrikaanse, gediplomeerde vrouwen? Daarbij worden ze op een intensieve manier in de organisatie opgenomen, krijgen ze de juiste vaardigheden onder de knie én kunnen ze eindelijk ook dat netwerk opbouwen.

Tegelijkertijd zijn er nog te veel organisaties die geen actief beleid voeren om discriminatie van collega’s binnen de eigen organisatie tegen te gaan en – beter – te voorkomen. Anno 2017 zou een collega die zegt dat ‘de zwarte die klus wel kan opknappen’ onmiddellijk op het matje geroepen moeten worden. Wanneer dat niet gebeurt, zal iedereen in de organisatie begrijpen dat discriminatie en racisme getolereerd worden.

We juichen ook het initiatief van de VDAB in Limburg toe, dat 500 medewerkers de baan op stuurt om werkgevers en rekruteerders ervan te overtuigen migranten een kans te geven. Het rapport van de Koning Boudewijnstichting toont aan dat dit soort initiatieven broodnodig zijn. Want het gaat inderdaad om die eerste kans. Zijn de meeste Belgen niet op die manier aan een job geraakt? Dankzij iemand die hen een stage liet doen, iemand die hen wegwijs maakte, iemand van wie ze konden leren