Jonge migranten zowel daders als slachtoffers van stijgend geweld
Vooral jonge mannelijke migranten uit NoordAfrika die weinig of geen perspectieven hebben om in Duitsland te kunnen blijven, jagen de criminaliteitscijfers de hoogte in.
BRUSSEL I Tot 2014 daalden de cijfers over geweldmisdrijven in Duitsland, vanaf 2014 stegen ze plots weer. Hoe komt dat? Drie criminologen onderzochten het in opdracht van het Duitse federale ministerie voor Gezin, Vrouwen en Jeugd. Ze zoomden in op Nedersaksen, een doorsneedeelstaat.
Daar steeg het aantal geweldmisdrijven in 2015 en 2016 met 10,4 procent, terwijl het voordien gestaag daalde. 92 procent van de stijging (niet het totale aantal misdrijven) is toe te schrijven aan vluchtelingen. Op zich is dat niet zo verwonderlijk, vinden de auteurs. Een groot deel van de vluchtelingen zijn immers jonge mannen tussen 14 en 30 jaar. ‘Overal ter wereld’ liggen in die groep de misdaadcijfers het hoogst. Bovendien worden geweldmisdrijven gepleegd door migranten minstens twee keer zo vaak aangegeven als gelijkaardige misdrijven door een Duitse dader.
Familiehereniging
Voeg daar nog aan toe dat vluchtelingen met een verschillende achtergrond dikwijls gedwongen samenleven in een beperkte ruimte, wat vaak leidt tot spanningen. Het zijn meestal mannen die zonder vrouw, moeder of zus(sen) leven. Dat alles kan extra geweld uitlokken. ‘De afwezigheid van vrouwen verhoogt het risico dat jonge mannen zich laten leiden door “mannelijkheidsnormen die geweld legitimeren”’, zegt hoofdauteur Christian Pfeiffer in de Duitse krant Frankfurter Allge
meine. Daarom vindt hij gezinshereniging ‘geen dom idee’. In Duitsland zijn de mogelijkheden voor familiehereniging vorig jaar beperkt. De SPD wil die beperking ongedaan maken als ze opnieuw in de regering stapt.
In één geval op de drie zijn de slachtoffers van het geweld andere vluchtelingen of buitenlanders. Als er doden of zwaargewonden vallen, zijn de slachtoffers in respectievelijk 90 procent en 75 procent van de gevallen migranten.
Maar de ene migrant is de andere niet. De vele oorlogsvluchtelin gen – uit Syrië, Irak, Afghanistan ... – vermijden alles wat problemen zou kunnen veroorzaken of hun kans om te kunnen blijven, kan schaden. Anderen weten dat ze weinig ander perspectief hebben dan zwartwerk – of de misdaad. Die laatste groep bestaat vooral uit Marokkanen, Algerijnen en Tunesiërs. Zij maken nauwelijks kans om asiel te krijgen en erkend te worden als vluchteling.
Migratiewet
Pfeiffer en zijn collega’s vinden dat er vooral voor die groep jonge NoordAfrikanen een beter beleid moet komen. Ze moeten aangemoedigd worden vrijwillig terug te keren, en in afwachting cursussen kunnen volgen die hun kansen op een job in het thuisland vergroten. Dat is iets anders dan ze zonder meer uitwijzen.
De criminologen pleiten ook voor een Duitse migratiewet, los van de asiel en vluchtelingenproblematiek, die duidelijk vastlegt wie er in Duitsland welkom is onder welke voorwaarden. Dat geeft migranten een sterke stimulans om zich in te burgeren.
‘De Oostenrijkers die geen immigratie willen, kozen voor een regering die zich ertegen verzet. Het is een kwestie van tijd voor we dit overal in Europa zien’ De Hongaarse premier, VIKTOR ORBAN , en de nieuwe Poolse premier, Mateusz Morawiecki, spraken af hun antimigratiebeleid te blijven verdedigen binnen de EU. ‘De afwezigheid van vrouwen verhoogt het risico dat jonge mannen zich laten leiden door “mannelijkheidsnormen” die geweld legitimeren’ CHRISTIAN PFEIFFER Criminoloog